Rdza z charakteru to czysty diabełek trochę, od młodego! Nie myśli nigdy nad tym co mówi, dla niej liczy się przygoda i radość i nowe doświadczenia. Jest lekkoduszna i nie myśli nad konsekwencjami swoich akcji. Kto by pomyślał, że znajdzie się w nowym terenie jak wskoczy na dorożkę, która rusza? Na pewno nie Rdza! Jest bardzo otwarta do innych, rozmowna i to zawsze ona ma jakieś pomysły co teraz zrobić. Jest trochę… trochę bardzo chaotyczna w tym co robi, ale zazwyczaj się jakoś układa. Jest wielkim optymistą. Nic nie jest dla niej problemem, zawsze się da tę przeszkodę przeskoczyć, nie masz psychy tego nie zrobić. Łatwo ją podpuścić, jako, że jej temperament jest iście ognisty. Mimo wszystko Rdza jest kotką troskliwą o swoich najdroższych i chce dla nich jak najlepiej. Ona w ogóle chce, aby wszystko wychodziło jak najlepiej, ale czasami są po prostu z tym problemy. Nie jest pamiętliwym kotem. Wszystko na tym świecie widzi jako jakąś możliwość, w którą trzeba wskoczyć, zanim się skończy. Jest kotem, który potrafi żartować ze wszystkiego, a czasami nawet za długo ciągnie ten żart. Tak długo, że staje się wkurzający i nieśmieszny; ale Rdza z niego dalej rechocze. Jest ciekawska wszystkiego, co się dzieje wokół, także nie minie dużo czasu, zanim Klanowe koty dowiedzą się o istnieniu samotnika, jakim jest Rdza!

Rdza się urodziła w miocie Ziemi, niebieskiej, długowłosej ticked oraz Niebo, burego, cętkowanego, krótkowłosego kocura, który był synem Srebrnej. Niebo opowiadał swoim dzieciom o ich babce, jego miot jednak zna Srebrną jedynie z opowieści i wspomnień ich ojca. Grupa Srebrnej rozpadła się, przez co Niebo, wraz ze swoim bratem, Obłokiem, zaczęli wędrować i szukać kolejnego schronienia. Dwójka rodzeństwa szukała swojej rodziny, jednak się zgubili, ostatecznie zostając na miejscu. Znaleźli schronienie w mieście, a Niebo to tutaj zobaczył po raz pierwszy Ziemię. Ich imiona zdawały się być odwrotne od tego, co miało być. Może dlatego też tak do siebie ciągnęli. Później wyszło na jaw, że nie tylko schronienie para samotników miała ze sobą wspólnego, i od słowa do słowa, czynu do czynu, po całym obiegu pór, Ziemia została matką.
Urodziła w miocie trójkę kociaków. Rdzę, Wodę oraz Żelazo. Dzięki temu trójka kociąt dorosła w ciepłym legowisku pełnym miłości oraz w zdrowiu, z rodziną. A najmniejsza z całej trójki, Rdza, zaczęła broić i psocić jak mało kto! Woda była tym kociakiem rozsądnym, a Żelazo poważnym. Dzieci Srebrnej, wraz z Ziemią i jej kociętami, stworzyły swoją grupę. Małą, bo tylko dla siebie, ale chociaż dbali o siebie nawzajem. Trochę po narodzinach Rdzy i jej rodzeństwa, Obłok przygruchał sobie partnerkę, Sierp. Rdza polubiła Sierp, pomimo jej ciętego języka i charakteru, i to też od niej trochę nabrała swojego charakterku! Jest na pewno delikatniejszy niż ten Sierp, ale trochę podebrała. I potem urodziła się Wawrzyn! Rdza oraz jej rodzeństwo miało w tamtym momencie 8 księżycy, więc nic dziwnego, że Rdza uwielbiała swoją kuzynkę. Obłok nie wydawał się być ze swojego kocięcia zadowolony, ale Rdza prawie od razu obrała sobie za cel bronienie Wawrzyn, jeśli będzie trzeba. I nawet jeśli były kuzynkami, to się zachowywały jak siostry.
Życie w małej kolonii było spokojne. Ziemia uczyła swoją córkę, Wodę, oraz Wawrzyn leczenia. Rdza czasami siedziała z boku i ich obserwowała, coś tam pochłaniając z wiedzy. Nie poznała może za wiele, ale coś tam zostało w głowie, bardzo podstawowe rzeczy. Jakoś też nie słuchała uważnie matki, ale, kto słucha się mamy! Ale od ojca, od ojca to się uczyła jak szalona! Była trochę taką córeczką tatusia. Od taty to się nauczyła polowania i walki, i bardzo to polubiła. Często się ze swoim bratem biła dla treningu, a Żelazo też bardzo często ją pokonywał, bo Rdza najsilniejsza nie jest. Czasami dawał wygrywać swojej siostrze, ale tylko czasami. Spędzała też dużo czasu z Wawrzyn, opowiadała opowiastki ojca, z delikatnie podkręconymi kolorami, rozmawiały, bawiły się, takie tam rzeczy. Życie było spokojne, miłe, Rdza słuchała dużo opowieści wuja Obłok, psociła i było przyjemnie.
Pewnego dnia jednak Wawrzyn zaginęła, w wieku 16 księżycy samotniczki. I Rdza jako, że z Wawrzyn bardzo się polubiła po prostu się martwiła o kuzynkę. Nie wróciła na noc. Wawrzyn była z tego znana, że już od młodego sobie chodziła, ale zawsze wracała na noc! Dlatego Rdza obwieściła wszystkim wszem i wobec, że idzie szukać Wawrzyn. No to dziecko Nieba poszło szukać Wawrzyn, a znalazło ją w jakiejś dorożce, z ranami. Rdza była przerażona widokiem kuzynki i bała się, że młoda umarła. Zaraz jednak dorożka odjechała, wraz z Rdzą i Wawrzyn na pokładzie.
Przyjechały do wioski, dość niedawno, bo dwa księżyce temu. Jakaś taka mała, śmieszna. Cicha. Wawrzyn została zabrana przez dwunożnego, to Rdza go śledziła, aż nie trafiły do stodoły. Rdza próbowała sobie przypomnieć jak leczyć rany, więc te mniejsze owszem, udało jej się jakoś je ogarnąć ze znaleziskami, które akurat były w okolicy. Wawrzyn na szczęście się obudziła, a Rdza była przeszczęśliwa. Po kilku księżycach Wawrzyn wróciła do siebie ze zdrowiem, Rdza polowała dla dwójki kotów, zajmowała się sobą i młodszą kuzynką, i jakoś przyjaciółki żyją na nowych terenach. Jeszcze nie wychodziły poza małą wieś i nikogo szczerze nie poznały. Szczęśliwie, i Rdza wierzy, że tak pozostanie!

STATYSTYKI:
P: 3 | S: 17 | Z: 21 | Sz: 17 | O: 17 | HP: 140 | W: 100 | 0/150 PD
MP: 2 | 0/100 MPD

CECHY:
• Cichy krok,
• Sokoli wzrok,
• Wątłe zdrowie,
• Wrażliwa skóra

UMIEJĘTNOŚCI:
• Skradanie się: 2 poziom
• Tropienie: 3 poziom
• Wspinaczka: 2 poziom

WIEDZA MEDYCZNA:
• Choroby: Rany, zakażone rany, przeziębienie, stłuczenia i obicia
• Medykamenty: języki polne, mak, mniszek, nawłoć, pajęczyna

• PSA: bez problemu mogę się podzielić galeria :) tylko do mnie napisać na discordzie (Arietes#9930)