Hm.
Imiona fajnie brzmiały, pasowały do kotów, jednak coś go kłuło w imieniu Gradowego Chłodu. Jego mózg nie potrafił zlepić ze sobą tych dwóch wyrazów. Ph, może to dlatego, że był fanem chabrów i imion zawierającym roślinki? Trudno powiedzieć. Na wieść o mentorze Deszczowej Łapy, ucho Pyła drgnęło lekko. Nie będzie go szkolić Golcowa Gwiazda? To... cóż, spodziewał się czegoś innego. Czy Deszcz nie będzie się teraz czuł pominięty w jakiś sposób? W każdym razie, zielonooki wrócił wzrokiem do Żubra w momencie, w którym przywódczyni znalazła się już na ziemi.
- Ja też, dzięki - Miauknął, podczas gdy jego mózg umierał przez przypomnienie o fakcie, że miał przyjść do żłobka. Nie uśmiechało mu się to, ale najwyraźniej Żubr nie miał zamiaru zapomnieć. Jeszcze.
- Hej - Rzucił w geście pożegnania. Jeśli buras rzeczywiście nie zapomni o istnieniu dymnego, Iskrzący będzie się musiał nastawić psychicznie na wizytę żłobkową. Chociaż pewnie i tak tam trafi prędzej czy później z mchem czy coś.

[zt]

Byłam cicho. Słuchałam tylko tego, co się działo. Syn Golcowej Gwiazdy oraz Chabrowa Łapa ukończyli treningi i zostali mianowani. Ich przysięgi przepełniała pewność siebie. Kolejni silni wojownicy dla Wichru. Dobrze. Drugi syn Golcowej Gwiazdy został terminatorem, otrzymała go Słodki Nektar. Nasłuchiwałam gratulacje, podekscytowane słowa kotów.
Zaczęli się rozchodzić. Dlatego też i ja wstałam, ruszając w stronę wyjścia z obozu. Musiałam rozprostować nogi, a nikt mnie nie potrzebował. Mogłam się przejść.

[zt]

Nim droga sercu przyjaciółka Słodkiego Nektaru przemówiła, Golcowa Gwiazda rozpoczęła swoją mowę proszącą o powstanie Gradową i Chabrową Łapę... A więc nie myliła się i faktycznie mianowania była terminatorka Zawilec. Uśmiechnęła się w jej stronę pełna podziwu i gratulacji za prędko ukończony trening czarno-białej, po czym powróciła wzrokiem do sylwetki przywódczyni. Nowe imiona brzmiały ładnie i oczywiście rudo-biała skandynowala je przez krótki moment ale jednak! Zawsze super było przywitać nowe koty w wojowniczych szeregach, bo to oznaczało rosnącą potęgę klanu. Ale potem nastąpił nieoczekiwany, przynajmniej dla kotki i chyba większości kotów; zwrot akcji. Drugi syn liderki był dzisiaj również mianowany i... Nie byłoby w tym absolutnie nic zadziwiającego, gdyby nie fakt, że... To właśnie córka Barwnej Łączki miała go uczyć. Zawiesiła się na dłuższy moment nie wiedząc właściwie co powiedzieć. Zaszczytem było trenowanie samego syna przywódczyni, ale... Czy na pewno była do tego odpowiednia? Miała już Roskę, a część wojowników nie miała żadnego terminatora więc dlaczego akurat to jej przypadł Deszcz? To pytanie gnieździło się w jej głowie do końca ceremonii. Podziękowała za gratulacje Chaber i samemu skierowała się do Grada, Roski i Deszcza. Z tym że nim zdążyła podejść jej terminatorka zdążyła uciec z ceremonii. Dziwne... Czyżby jej unikała? Odprowadziła ją zmartwionym wzrokiem, wzdychając pod koniec. Mimo wszystko uniosła kąciki ust ku górze tworząc na mordce miły dla oka uśmiech.
— Deszczowa Łapo, witaj! Nazywam się Słodki Nektar i jak już wiesz to ja zajmę się twoim treningiem. — zaczęła, lekko machając końcówką ogona na boki. — Jeżeli nie masz żadnych pytań związku z treningiem to chciałabym abyśmy jutro rano spotkali się przed wyjściem z obozu i najlepiej abyś zjadł coś przed treningiem, bo będzie to pracowity dzień! — i jeżeli faktycznie niebiesko-biały nie miał żadnych pytań, to udała się w swoją stronę, ponownie bijac się z myślami, lecz teraz krążącymi wokół swojej terminatorki.

Odwrócił łeb do Skowronkowego Trelu. Uśmiechnął się ciepło do przyjaciela.
- Skowronek! Witaj! W końcu czujesz się lepiej! - w jego głosie rozbrzmiewała ulga. Martwił się o kolegę. Jak długo można siedzieć schorowanym zdala od innych? Tęsknił za jego obecnością, za wesołym pyszczkiem i jeszcze weselszymi słowami.
- Nie jestem pewien - mruknął w odpowiedzi na pytanie Skowronka. Lekko podrapał ziemię pod łapami.
- Modliłem się do Klanu Gwiazdy o twoje wyzdrowienie - powiedział trochę ciszej - Naprawdę cieszę się, że już dobrze się czujesz - nie było mu wcale tak łatwo mówić o takich sprawach, ale chciał, aby Skowronke wiedział, że mu na nim zależy. Poza tym wierzył w wartość komunikacji, więc starał się otwarcie mówić o swoich emocjach. Kiedy Golcowa Gwiazda ponownie zaczęła mówić, skupił na niej uwagę. Ah dwóch nowych wojowników, jak cudownie! Ich klan rośnie w siłę. Gołębie Serce zamruczał delikatnie z zadowolenia. I nowy uczeń! Doprawdy cudowna ceremonia.
- Dobrze widzieć jak nasz klansię rozwija - powiedział do Skowronka. Skinął z szacunkiem nowym wojownikom i rzucił "gratulacje" nowemu uczniowi. Następnie usunął się z centrum wydarzeń, nie chcąc siedzieć jak ten kołek na środku obozu.

[zt]

- Deszcz. - przedstawił się w kierunku Wieczornej Łapy.
Po chwili kocur zaczął skandować imiona nowych wojowników, szczególnie Gradowego teraz już - Chłodu. Czy imię miało być w jakiś sposób aluzją do jego charakteru? Szczerze mówiąc Deszcz uważał kocura za bardzo ciepłego, przyjaznego i pewnie bardziej ekstrawertycznego od niego samego... no ale dotychczas spotykali się tylko we dwójkę ukryci głęboko w lecznicy. Był dumny z brata jednak trochę go bolało, że zaraz on dopiero zostanie mianowany na terminatora... ugh.
Gdy usłyszał swoje imię wystąpił trochę niepewnie kilka kroków do przodu i nie mogąc powstrzymać uśmiechu gdy w końcu oficjalnie usłyszał imię Deszczowa Łapa. Nareszcie! Jednak słysząc imię swojej mentorki wpadł w lekkie zakłopotanie. Słodki Nektar? Spodziewał się że jeśli Grad uczył się pod okiem Golcowej Gwiazdy to on też będzie... Nawet nie wiedział jak wygląda ta wojowniczka! Poczuł jakby mysz stanęła mu w gardle nerwowo rozglądając za swoją mentorką.
Jeszcze Roska coś wymamrotała... wszyscy jakby stracili humor wokół niego. Rzucił nerwowo okiem na wyjście z obozu i niemalże podskoczył w miejscu gdy usłyszał nieznajomy głos.
Kiwnął tylko głową twierdząco na słowa kotki i czmychnął szybko do legowiska terminatorów. Chciał jak najszybciej odpocząć od całego tego zgiełku.

[/zt]