Patrol Pszczelego Pyłu, Wilczego Kła, Jadowitej Łapy i Żądlącej Łapy

Patrol, który został jej powierzony, miał... ciekawy skład. Dwie jej córki oraz siostrzeniec. Konwalia nie przydzielił im żadnej konkretnej trasy, więc Pszczoła miała pełną swobodę wyboru. Super. Kiedy Wilczy Kieł wyzdrowiał, umówiła się ze wspomnianą trójką, poczekała na nich przy wyjściu z obozu, a następnie wspólnie wyruszyli w kierunku północnej granicy terenów ich klanu.
– Obejdziemy okolice Leśnego Brzegu i Suchej Wody, najwyżej część Międzyrzecza, o ile starczy nam czasu. Mamy tylko zbierać informacje o tych "żartownisiach" i nikogo nie atakować. Jasne? – miauknęła, póki byli w drodze, swoje słowa kierując przeważnie do córek. Była przy tym otwarta na sugestie. Oczywiście tylko na takie, które w jej opinii nie były zbyt brutalne lub w inny sposób głupie.
Gdy dotarli do granicy przy Leśnym Brzegu, gdzie kończyło się pasmo górskie, złocista rozejrzała się z zamyślonym pomrukiem.
– Zacznijmy od tego lasu. – powiedziała, ruchem łba wskazując na Mały Zagajnik. Jeśli reszta grupki nie miała nic przeciwko, ruszyłaby w tym kierunku i zaczęłaby rozglądać się za wszelkimi tropami jakichkolwiek samotników.

_________________

Patrol Pszczelego Pyłu, Wilczego Kła, Jadowitej Łapy i Żądlącej Łapy Pszczola-podpis

HOLD YOUR LIGHT
to the darkness in my head ༉‧₊˚.
put your ear to my heart or set your t e e t h
against my throat; give me something pretty
to wear beneath my blood-stained clothes

MY DARLING, THE DEVIL KNOWS MY NAME

I w końcu mogłem wyjść z lecznicy! Niestety czekało mnie trudne zadanie - wytrzymanie patrolu z ciotką i jej kleszczami, a to chyba miało być traktowane jak egzamin po treningu na wojownika. Tylko czemu miałem aż tak wywindowane wymagania? Ehh... do dupy to wszystko.
Szedłem u boku złotej słuchając co ma do powiedzenia - i oczywiście traktowała mnie jak debila, jakbym nie zrozumiał polecenia Konwaliowej Gwiazdy w zupełności.
Nic jednak nie mówiłem, i po prostu wykonywałem polecenia nieco się oddalając od grupy by rozejrzeć się za jakimiś śladami po samotnikach.

_________________

chcę być jak syn koleżanki twojej matki

zawsze tak idealny jak, jak z okładki
być jak syn koleżanki twojej matki
twojej matki, twojej matki

- Mhmm... - przytaknęła matce idąc u jej boku, nieco z tyłu. - Osia, co ty na to, żebyśmy trzymały się blisko siebie? - spytała się na chwilę obecną ignorując obecność Wilka.
Dopiero po kilku uderzeniach serca niezależnie od odpowiedzi jej siostry oddaliła się nieco od matki... na tyle jednak, żeby mieć ją w zasięgu wzroku. Nie chciała w końcu zostać zjedzona przez drapieżnika lub członka wrogiej grupy która uprzykrzała im życie.

- A gdzie idą inne patrole? Żebyśmy nie pytali jakiegoś samotnika sto razy, czy nie wie czegoś na ten temat - odpowiedziała, poruszając nieco ogonem, z lekko zmarszczonym pyskiem. Nie była zadowolona z tego, że musiała ten piękny, rodzinny patrol dzielić razem z Wilkiem. No ale jak mus to mus. Potem odezwała się Tojad, której posłała nieco zadziorny, ale pokrzepiający uśmiech.
- Jasne, że tak! Chodź, rozejrzyjmy się - powiedziała, po czym nieco oddaliła się od grupki, ale tak, by być w zasięgu ich wzroku i słuchu. Szukała... Czegokolwiek. Śladów zapachowych, znaków działalności żartownisiów czy nawet kocich sylwetek, które nie należały do klanu.

Starlight