Musiałem wyjaśnić pewne sprawy ze Zroszoną Łapą, znaczy się teraz... Pajęcza yyy coś. Co to było? Sieć! Już chciałem mówić Noga. Ale to imię też by do niej pasowało - mniejsza.
Akurat tak się złożyło że nasze ścieżki skrzyżowały się podczas polowań, a kiedy byłaby lepsza okazja aby porozmawiać we dwójkę niż teraz gdy byliśmy poza obozem?
- O! Hej, glatulacje nowej langi. - rzuciłem na przywitanie podchodząc nieco bliżej do kotki by wygodniej się nam rozmawiało. - Nie miałem głowy żeby ci to powiedzieć... sama wiesz. - przeciągnąłem końcówkę zdania spoglądając na chwilę w bok. - Słuchaj, o co ci wtedy chodziło? - zapytałem wprost, nie lubiłem zabaw w zgadywanki.

/zroszui

Robiła wszystko co mogła, by pokazać, że jest godna miana wojownika. Chodziła na polowania oraz dobrowolnie zgadzała się na patrole. Oczywiście jednak, natrafić musiała na Wilczego Kła. Nie rozmawiali od ostatnich wydarzeń, a orientalka miała nadzieję, że tak pozostanie. Skinęła głową na gratulacje kocura, pełna gracji i wdzięku - taka miała być.

Westchnęła ciężko, może nawet lekko teatralnie? Skłamać, czy powiedzieć prawdę? Ugh.
-Nie wiem o czym mówisz, dziwnie śmierdziałeś, a sama musiałam pilnie kontynuować swe polowanie.- mruknęła lecz doskonale wiedziała, że były mistrz nie uwierzy w jej słowa. Na szczęście nie było nigdzie panny obrażalskiej, szylkretka chyba by oszalała jakby miała rozmawiać i z niebieską.

- Oj no już nie udawaj takiej oblażonej. - uśmiechnąłem się kiwając głową i podszedłem jeszcze bliżej do kotki - Mhm... to może dziś nieco odpoczniesz co? Wiem że jak jest się wojownikiem tseba dbać o bzuchy wszystkich, ale wiesz... zwiesyny jest spolo o tej poze. - spróbowałem trochę innej taktyki. Może mi powie, może nie, chciałem żeby było między nami ok, i tyle! Podliże się i jej przejdzie... kotki tak mają. - Może psejdziemy się gdzieś lazem, hm? - zaproponowałem doskakując do boku kotki i kładąc ogon na jej grzbiecie.

Zmarszczyła nos, na zbliżenie się o pare kroków, propozycję relaksu nic nie powiedziała, lecz niezadowolenie wymalowane było na kanciastym pysku kotki. Serce zabiło jej szybciej gdy ten doskoczył do białego boku pointki i położył ogon na jej grzbiecie. Momentalnie odskoczyła i stanęła naprzeciwko pręgowanego.
-Co ty sobie wyobrażasz, Wilczy Kle? Obydwoje wiemy, że masz partnerkę, obydwoje wiemy, jak pachniałeś. Co zrobiłeś- powiedziała poważnym tonem. Czuła, jak mięśnie mimowolnie się napinają. Jeszcze niedawno szylkretka oddałaby wszystko by niebieski tak się zachował wobec niej, teraz jednak brzydziło ją to. Nawet nie potrafiła wyjaśnić czemu.. tak.. po prostu. Zazdrość, gniew. żal? Choć w gruncie rzeczy nie była pewna możliwego zbliżenia z inną kotką, nie przyłapała go na tym.. to jednak zazdrość jaką czuła, i tak bardzo odpychała.. wygrały.

Tak ciężko było orientalce trzymać powagę, chciała na niego nakrzyczeć, zacząć szlochać. Robiła jednak wszystko, by się nie rozkleić. Nie po to dołączyła do klanu, by gonić za jakimś kocurem. Nie mogła jednak przyznać, że uczucie jakie od księżyców czuła do Wilczego Kła sprawiało, że stawała się zbyt emocjonalna i nerwowa.

Mój ogon opadł a uszy przyległy do głowy gdy kotka tak nerwowo ode mnie odskoczyła. Jednak słuchając jej wypowiedzi moje brwi zmarszczyły się w złości. - No... ale co? Miałem całe życie być sam? Psecież byłaś moją telminatolką, po tobie będę tlenować inne kotki, co ty taka zazdlośnica? - pokiwałem przecząco głową. Nawet nie czułem potrzeby krycia faktu że mam partnerkę w innym klanie, kochałem ją, mogłem chwalić się tym na lewo i prawo, a opinie innych nie za bardzo mnie obchodziły... no chyba że tyczyły się Skaczącego Wróbelka i były negatywne, to wtedy faktycznie.

Nie wprost lecz.. przyznał się. Serce szylkretki jakby stanęło a jeden moment trwał wiecznie. Nie myliła się.. ona.. on.. kocur naprawde już kogoś miał? Machnęła nerwowo ogonem oraz zrobiła krok w tył, jakby chcąc odsunąć się od niebieskiego pręgusa. Każde jego następne słowa sprawiły.. że przelała się czara goryczy.

-Zakochałam się w tobie! Serio nie widziałeś, czy udajesz?!- wypaliła wściekła. Momentalnie jednak po powiedzeniu tych słów uświadomiła sobie CO ZROBIŁA. Spojrzała na kocura prosto w oczy, jej niebieskie ślepia przepełnione gniewem, żalem oraz wstydem.

-Dlatego cię unikam, dlatego nie chcę mieć z tobą kontaktu. Możesz to uszanować, jakkolwiek? Nie wiem co mam zrobić żeby zapomnieć, żeby przestać. A ty swoim zachowaniem nie ułatwiasz.- Stanęła znów w dumnej pozycji i postarała się uspokoić. Miała być tą wspaniałą, niezłomną wojowniczką.

Zakochała? Rozwarłem lekko pyszczek by po chwili go zamknąć... no dobra, to miało sens. Zawsze postrzegałem orientalkę jako moją terminatorkę, a nie kandydatkę do partnerstwa. Westchnąłem ciężko kiwając głową. - Uh... no... ale tego kwiatu to pół światu... nie? - spróbowałem zażartować nie wiedząc jakkolwiek jak zareagować. Co ja miałem robić, przeprosić ją za to że nie czuje tego co ona? - Jak chcesz.. to możemy iść na spacel... czy coś... mgnmm. - wymamrotałem nieco pochylając łeb.

Wzięła głęboki wdech na tekst kocura. Nie była pewna, czy ten sobie robi z niej żarty czy też nie. Wolała przemilczeć niż znów wypalić z głupotą. Następne słowa byłego mistrza sprawiły jednak że.. skinęła delikatnie głową
- Nie wspominaj o tym co powiedziałam nikomu. - powiedziała krótko po czym się rozluźniła. Dalej nie czuła się przy kocurze komfortowo, żywiła do niego urazę, lecz czy nie było to głupie? Skoro nie są, nie byli i nie będą nigdy w związku, to mogą zostać przyjaciółmi, ale czy to zadziała?

Pokiwałem twierdząco głową dalej patrząc gdzieś w bok. Nie... nie powiem, bo po co bym miał? Może jedynie Zjeżonemu Krokowi, bo pewnie by chciała wiedzieć o co chodziło kotce i może znów zaczną się dogadywać jak dawniej? - No, ja selio nie wiedziałem - zacząłem próbując się tłumaczyć, raczej nigdy tego nie robiłem.. ale ta konkretna sytuacja nie należała do typowych - Masz w lazie czego spoly wyból w klanie...? - rzuciłem nawet nie przemyślając tego co mówię. Czy my mamy same kotki w moim wieku? I połowa z nich to moja rodzina? Trochę gówniana sytuacja.

-Wilczy Kle, daj se siana- powiedziała pół-żartem pół-serio i ruszyła przed siebie. Jej mięsnie już nie były napięte tak jak wczesniej lecz dalej czuła dyskomfort przy kocurze. Nie pogodzili się, nie wybaczyła mu, czy miała co wybaczyć? Nigdy nie powiedziała co czuje, więc niebieski pręgus nie mógł wiedzieć. UGH. Niby nie jego wina a jednak mógł nie flirtować z kim popadnie.

Nic już na to nie odpowiedziałem. Może faktycznie muszę dać jej trochę przestrzeni... eugh.
Skierowałem swoje kroki w przeciwną stronę nadal będąc nieco skonfundowany po całym zajściu. Będzie dobrze, racja?

/ztx2