Trening Porannej Łapy

Zmyłka zadziałała trochę lepiej, niż wcześniejszy atak. Zamglone Jezioro wykonała unik w bok, jednak Poranna Łapa dała radę dotknąć jej przednich łap, na co niebieska nieco się zachwiała, ale zdołała utrzymać równowagę. Więc, co dalej?

Zdołała ją dotknąć! Poranna Łapa zdołała, chociaż dotknąć kocicę, co sprawiło, że się delikatnie uśmiechnęła. Nie chciała jednak zbyt długo posmakować swoje małe zwycięstwo i chcąc wykorzystać to, że była w miarę blisko, postanowiła podbiec w kierunku Zamglonego Jeziora, chcąc w ostatniej chwili - gdyby Zamglone Jezioro postanowiła po raz kolejny odskoczyć - zahaczyć o którąś kończynę i spróbować ją na tyle zaskoczyć, aby straciła równowagę i nie wylądowała na łapach, a na boku. Może wtedy mogłaby stanąć na górze niebieskiej wojowniczki!

_________________

you drink it just like water
you say, it tastes like candy
so, what you doing tonight?

Tym razem atak Porannej Łapy udał się trochę lepiej. Zamglone Jezioro, trochę znudzona robieniem tylko uników, zdecydowała się zrobić go mniejszego, niż normalnie, robiąc tylko parę kroków w bok, co już trochę zaburzyło jej równowagę, a co dopiero, gdy terminatorka przywaliła w jedną z jej łap. Jezioro faktycznie straciła wtedy równowagę, upadając na jedną stronę, bo przednia łapa się pod nią ugięła, ale tym razem zdecydowała się na przypuszczenie w końcu ataku ze swojej strony, bo ileż można, i zdecydowała się na podobną taktykę, to znaczy; zapuściła się na przednie łapy Porannej Łapy, żeby ta też upadła, a co.

No i się w miarę udało! Była z siebie dumna, gdy zobaczyła, jak mistrzyni straciła równowagę, po czym się zaskoczyła, że, cóż, Zamglone Jezioro wzięła w końcu inicjatywę. Przez to, Poranna Łapa znalazła się też na ziemi, a skoro była na ziemi, to miała tylko jeden pomysł, jak najszybciej wyjść na nią i przytrzymać ją przy ziemi, tak, aby się nie mogła podnieść! Podejrzewała, że no, nie był to najlepszy ruch na świecie, ale nie wiedziała, co więcej zrobić. Pierwszy raz co się tak na poważniej z kimś przepychała, i to na dodatek z kimś starszym i co miał o wiele więcej doświadczenia!

_________________

you drink it just like water
you say, it tastes like candy
so, what you doing tonight?

Cóż, pomysł może i byłby dobry, gdyby nie to, że Zamglone Jezioro była nieco silniejsza i miała więcej doświadczenia, więc trochę bezceremonialnie, ale nie specjalnie mocno, żeby nie zrobić młodszej krzywdy ani nie zniechęcić jej od razu, odepchnęła ją najpierw przednimi łapami, a potem przeturlała się w bok i wstała, znów spoglądając wyczekująco na terminatorkę. Miała nadzieję, że przypomni sobie wszystko, o czym rozmawiały, i w końcu zaatakuje tak, jak spodziewała się tego jej mistrzyni.

Poranna Łapa poruszyła lekko ogonem gdy ta ją z siebie zrzuciła kopniakiem, nie rozumiejąc, co źle robiła. Podniosła się. Chciała przecież, aby to dorosła wojowniczka zaczęła, bo nie sądziła, aby z własnym doświadczeniem mogłaby być dla niej realnym przeciwnikiem. Westchnęła lekko, przechylając łeb, patrząc się przez parę odbić serca na wojowniczkę. Nawet przytrzymanie przy ziemi, o którym mówiły, nie służyło! Sfrustrowana terminatorka postanowiła ruszyć łapą po ziemi, chcąc wojowniczkę oślepić i przy okazji wykorzystać i machnąć drugą łapą, tak bez pazurów w jej głowę. Może teraz.

_________________

you drink it just like water
you say, it tastes like candy
so, what you doing tonight?

No i tym razem szczęście pojawiło się po stronie terminatorki, która postanowiła oślepić chwilowo wojowniczkę i wyszło jej to bardzo dobrze, bowiem nim ta zdołała przymknąć powieki i odwrócić głowę, to parę ziarenek piasku znalazło się w jej oczach. Zamglona zasyczała z zaskoczenia i bólu, a w tym czasie dopadła do niej terminatorka i zdzieliła ją po głowie, nim zdołała odskoczyć, czy zrobić cokolwiek, przez zamglone spojrzenie. No i fajnie, czy to był początek szczęścia terminatorki?

Syk niebieskiej kocicy zaskoczył Poranną Łapę, jednak wciąż kontynuowała ze swoim planem i w końcu przyłożyła jej w głowę łapą, ale tak czujnie. Niebieskooka była sama z siebie dumna, ale nie chciała się zatrzymywać i gustować w pierwszym, małym, zwycięstwie, bo chyba jeszcze nie skończyły na dziś. Wykorzystując dzielącą ich odległość, postanowiła zbliżyć się szybko w kierunku mistrzyni i spróbowała przyłożyć pysk do jej szyi, chcąc jej pokazać, że w razie prawdziwej walki mogłaby zastosować atakowanie czujnego miejsca. Nie chciała ryzykować przykładania delikatnie ząbków, bo się obawiała, że przypadkiem jej mogła coś zrobić.

_________________

you drink it just like water
you say, it tastes like candy
so, what you doing tonight?

Zamglone Jezioro, nadal lekko oślepiona przez piach, spróbowała uderzyć kotkę łapą, na ślepo, ale najlepiej w głowę, jednak ta szybko doskoczyła do niej, uderzyła ją w szyję, a niebieska co najwyżej przywaliła w powietrze, bowiem terminatorka okazała się szybsza.
- Nieźle - przyznała niechętnie, odskakując na bok, by wymrugać piach z oczu. Nie to, że nie była dumna z terminatorki, która wyraźnie zaczęła radzić sobie dobrze, tylko nie cieszyła się z tego, że jej ataki na razie nie działają, a te Rosy już tak. Dlatego teraz, znów, skorzystała z bycia pierwszą i podskoczyła do Porannej Łapy, by uderzyć ją barkiem i wywrócić na ziemię; a przynajmniej taki był plan.

Udało się! I nawet usłyszała coś, co dla niej brzmiało niczym pochwała, pomimo tonu, którego użyła wojowniczka. Stwierdziła, że to przez to, że się nie spodziewała ruchu prosto na nią. Odczuła posmak satysfakcji. Przez chwilę zamarzła w miejscu z lekkim co dalej, gdy jednak spostrzegła, że tym razem Zamglone Jezioro zabierała się za atak, Poranna Łapa postanowiła odskoczyć do tyłu, gdy ta do niej podskoczyła, licząc, że ominie jej atak.

_________________

you drink it just like water
you say, it tastes like candy
so, what you doing tonight?

I Porannej Łapie znów wyszło to, co sobie zaplanowała, bowiem unik wykonała perfekcyjnie, bark Zamglonego Jeziora w ogóle jej nie dotknął, co najwyżej uderzyła powietrze, przez co sama straciła trochę równowagi, ale dość sprawnie pozbierała się z powrotem i nie szczędząc młodej ani chwili spokoju znów podskoczyła do niej, celując łapą w pysk; wiadomo, bez pazurów i w ogóle, żeby nie uszkodzić terminatorki już na pierwszym treningu.

Starlight