Trening Zjeżonej Łapy

Ze Sroką w pysku, kotka westchnęła cicho. Dopiero druga, nie mniej jednak, była z siebie dumna. Zakopała Srokę i niebieska ruszyła dalej. Jednak nie była przekonana, jak długo będzie musiała iść, by coś jeszcze znaleźć, skoro teraz zajęło jej to chwilę.. choć nie mogło być tak źle, prawda?

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

Tym razem kotka nie musiała długo czekać na zwierzynę. Sroka nie zdążyła nawet jej przepłoszyć z okolicy, a jej krzyki na pewno by usłyszał zając. Który akurat szukał jedzenia na pobliskiej polanie, niemniej nie tracił czujności. Jego długie uszy słyszały każdy szmer, a gdyby coś go zaniepokoiło, byłby w stanie zacząć prędko biec.

Gryzoń. Kotka musiała zmienić strategie. Nie był to ptak, a zając, coś, co z łatowścią mogło ją usłyszeć. Kotka przypadła do ziemi, przenosząc ciężar przednich łap na tylne, by wydawać jak najmniejsze szmery, Uważała, by na nic nie nadepnąć, jednocześnie wciąż obserwując zająca. Kotka przypadając do ziemi, wyrównała ogon ze grzbietem. Poruszała się pod wiatr, kryjąc się w zaroślach, by ten dodatkowo jej nie wyczuł. Była gotowa, by wyskoczyć na zwierzynę, gdy będzie już wystarczająco blisko.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

Zając nie jest gryzoniem. Dlatego też strategia podchodzenia jak do myszy nie za bardzo zadziałała. Długouchy usłyszał ciężki oddech kotki i zerwał się do biegu, by prędko zniknąć zanim Jeż zdołała do niego doskoczyć.

Nie gryzoń? Była zaskoczona, że to jej nie wyszło. . Ten zając zachował się jak kotka. Za głosno oddychała i już mu się coś nie podobało. Musiała przyznać, że wolała jednak polowania na ptaki, niż te cholerne zające ! Kotka z grymasem poszła dalej.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

Kotka ruszyła wzdłuż linii drzew, przy której znajdowała się polana i trzeba było powiedzieć, że dopisywało jej szczęście! Bo już za moment mogła dostrzec zwierzę, na które najbardziej lubi polować - ptaka. Ten był dość niewielki, przypominał wielkością wróbelka, ale miał szare pióra na grzbiecie i głowie oraz żółty brzuch. Sikorka czujnie się rozglądała na krzewie, na którym siedziała, gotowa w każdej chwili odlecieć.

Koteczka sądziła, że już wszystko stracone, jednak na szczęście tak nie było. Kotka dostrzegła Sikoreczkę. Przypadła do ziemi, kryjąc się w krzewach przy brzegu lasu. Wyrównała ogon z grzbietem i uważnie zakradła się do sikorki, stając pod wiatr i zwracając się w stronę jej pleców. Kotka uważała, by na nic nie nadepnąć. Miała cały czas ptaka na oku. Uważała, by ta jej nie zobaczyła, bo nie mogła. Była gotowa do wyskoku na ptaka.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

Kotka z łatwością podeszła do sikorki, która nawet nie zauważyła, że nadchodzi do niej zagrożenie. Jeśli kotka by się zdecydowała na skok i próbę zabicia zwierzyny - to z łatwością by ją złapała.

i nagle.. hyc! Kotka wyskoczyła na sikorke, z prawdopodobnym powodzeniem łapiąc ją i zaciskając na niej swoje szczęki. Kotka była niemalże pewna, że jej się udało. Musiało się jej udać. Bo przecież, wszystko zrobiła dobrze, prawda?

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

I się jej udało! To już miała trzy zwierzyny na swoim koncie. Czy zdecyduje się ruszyć dalej? W końcu każda z nich była dość niewielka. Ale w sumie by wystarczyło, by nakarmić parę kociaków... Prawda?

Nie była usatysfakcjonowana ze swoich zdobyczy. Trzy, to nie było jeszcze to, z czym powinna wracać. Była zdeterminowana, by wykarmić więcej. Więcej żyć. Zakopała sikorkę i ruszyła dalej przez polankę.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

Idąc przez polankę, pośród traw mogła zobaczyć ponownie czyjeś duże uszy. Ponownie w zasięgu jej wzroku pojawił się zając, ponownie czujny... Czy to ten sam? Raczej wątpliwe, ale można zakładać, że kotka może liczyć na rewanż.

Uśmiechnęła się dziarsko widząc tego, kto raczył się uciec poprzednim razem. Kotka przypadła do ziemi, ogon zrównany z grzbietem, krocząca pod wiatr w zaroślach na brzegach polany. Wstrzymała oddech, żeby jaśnie panna zając się nie obraziła i nie uciekła jej tym razem. Kotka przygotowała się do wyskoku, uważała, gdzie stawia łapy jednocześnie mając zająca cały czas na widoku, oraz czy kierunek wiatru się nie zmienia.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

Niebieska kotka zdołała bezszelestnie podejść do zająca, który, pomimo zachowanej czujności, nie wykrył kotki w pobliżu. Nadal był czujny i gotowy do ucieczki, ale Zjeżona Łapa miała go już na wyciągnięcie łapy.

I w końcu, miała okazję. Wyskoczyła na zająca, łapiąc go w swoje szpony i prędko uśmiercając wgryzieniem się w jego ciało. W końcu, czuła satysfakcję, gdy zatopiła kły i poczuła na podniebieniu krew stworzenia. Wiedziała, że nie powinna, jednak dzięki klanowi gwiazdy w końcu jej się udało.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

I tym razem zając, zamiast uciekać, skończył martwy w łapach i kłach Jeż. Pierwsze polowanie można uznać za zakończone sukcesem. I to nie małym, patrząc po rozmiarach zająca!

Żar wyłonił się z zarośli, skąd obserwował swoją córkę. Pomimo że początki dla niej nie były łatwe, tak nie poddała się i jej się całkowicie udało! Widać na pysku rudego było dumny uśmiech.
- Brawo Jeż! Naprawdę imponujące zdobycze. Mało komu się udaje takie zwierzyny złapać na pierwszym polowaniu - powiedział, podchodząc do niebieskiej i spoglądając na upolowanego zająca. Cóż za sztuka! Takim sprzętem można zabić.

Kotka słysząc za sobą kroki, odwróciła się natychmiastowo. Widząc jednak rude futro kocura, wypuściła z pyska zająca kładąc go na ziemi. Uśmiechnęła się do ojca.
-Starałam się- Mruknęła może trochę skromnie, jednak widać było, że polowanie ją wymęczyło. Cicho ziewnęła, oblizując pysk z pozostałości krwi po zdobyczach.
-Wracamy do obozu tą samą drogą? Przydałoby się, bym zebrała resztę- Mruknęła pytając o drogę powrotną, bo fakt, musiała w końcu zebrać tamtą wiewiórkę i dwa ptaki, które pozostawiła za sobą. Miała nadzieję, że te stworzenia posilą kogoś jeszcze, oprócz kociaki.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

- Pewno że tak. Pozwolisz, że pomogę ci to wszystko zanieść, co? Oczywiście tobie przypadnie noszenie największej zdobyczy - powiedział z uśmiechem, a gdy y córka się zgodziła, to ruszyli wspólnie w drogę powrotną, pomagając niebieskiej wszystko zaciągnąć do obozu.

//Możesz zacząć kolejny dzień uwu

[. . .]

Another day, anothery slay. Kotka wybudziła się wcześnie rano. Po wczorajszym, świetnym polowaniu, kotka po regeneracji była gotowa na kolejny dzień nauki. Ptaki ćwierkały, a Zjeżona Łapa wparowała do legowiska Rozżarzonej Gwiazdy.
-Pobudka tato!- Zawołała wesoło wciskając łeb w przejście. Z wielkim uśmiechem przywitała ojca z samego rana. -To co dzisiaj? Wspinaczka? Walka?- Dopytywała jak kocię, gdy jej ogon drgał w podnieceniu o samej myśli następnego treningu.

_________________

Keep listening..
Half of the things you’re imagining
All your delusions, fantasies

Aren’t even close to reality
Even that part of me.

A on za to położył się dość późno spać. I już myslal, że zdąży sobie pospać tak do momentu, aż słońce nie wyłoni się w połowie za horyzont, ale jego plany zostały pokrzyżowane. Otworzył powoli ślepia na dźwięk głosu córki, mrugając parę razy, a z każdym zamknięciem oczu, te pozostawały zamknięte coraz dłużej. Ale jak już kotka zaczęła dopytywać o szczegóły treningu, wyciągnął łapy przed siebie, ziewając szeroko.
- M, już wstaje, wstaje. Dobra, najpierw coś zjemy, co? A potem może zaczniemy od wspinaczki? - zaproponował, podnosząc powoli swoje ciało z legowiska i przy wyciąganiu grzbietu uważając, żeby mu nic nie strzyknęło.

Starlight