Trening Zawilcowej Łapy

Ułożenie czasu tak, aby mieć okazję popracować sam na sam z każdym terminatorem, nie było łatwe. Jednak Gołębie Serce nie był typem osoby, aby się poddać. Tak więc uprzedziwszy wcześniej Zawilec, o której mieli się spotkać przed obozem, czekał teraz spokojnie na jej przybycie. Jej przybycie odnotował ciepłym uśmiechem.
- Dzień dobry Zawilcowa Łapo - miauknął, rozpoczynając wolnym krokiem prowadzić kotkę wgłąb ich terytorium - Jak się czujesz, gotowa? Czy jest coś, od czego chciałabyś zacząć?

_________________
Trening Zawilcowej Łapy NW2no5y

Ostatnim, co było w moich planach, to spóźnienie na mój trening. Nie chciałam zawodzić Gołębiego Serca, robić mu jakkolwiek pod górkę, być jakkolwiek bezczelne z moim zachowaniem, ale… zdawałoby się, że wygoda nic-nie-robienia w lecznicy rozpieściła mnie za bardzo. Spałam za długo, za często, a potem jeszcze… nie wyjdę przecież z legowiska z roztrzepanym futrem, tak? To nie pokazywałoby za wiele szacunku do mistrza, nawet, jeśli ten był moim bratem.
Ale Gołębie Serce jeszcze na mnie czekał, gdy byłam gotowa do wyjścia; przygryzłam wargę, w głowie skarciłam za spóźnienie, i z lekko spuszczoną głową i zakłopotaną ekspresją zaczęłam iść w jego stronę. Niespecjalnie chciałom wychodzić, robić cokolwiek… ale pokazywanie tego już pierwszego dnia nie świadczyłoby o mnie najlepiej.
— Dzień dobry, sorka za spóźnienie — mruczę sympatycznie i podążam za kocurem, i choć moje kroki pozostają niezachwiane, jego kolejne pytanie sprawia, że przez moją głowę przechodzi lekki dreszcz, a wargi znów zostają przygryzione. — Umm… chyba tak! Heh… — od czego chcesz zacząć - żebym jeszcze wiedziała, od czego dokładnie mogę! Walka… nie. Polowanie? Nie… — Może od kodeksu? Formalności z głowy~ — mówię rozbawionym głosem. Chłopaki, widać po mnie?

_________________

my life will be determined
by what i want to do about it
but even so, i can't face life

again,

my sense of inferiority and
impatience are glaring at each other

Nie zamierzał gniewać się z powodu spóźnienia. Dopiro zaczynają, ostatnim czego potrzebował, to żeby Zawilec się jeszcze bardziej stresowała niż obecnie.
- Nie ma za co, po prostu postaraj się nie spóźnić następnym razem - powiedział spokojnie. Pokiwał powoli łbem na jej propozycję.
- Dobry wybór - stwierdził, bo sam uważał to za absolutne podstawy treningu. Tak naprawdę bez tego żadne inne ćwiczenia i zadania nie miały wiele sensu.
- Dobrze, zacznijmy od najbliższych ci zasad - zaczął w typowy dla siebie sposób - Jak wiesz w klanie mamy różne rangi. Terminatorem można zostać dopiero po ukończeniu sześciu księzyców. Zawsze jako pierwsze pożywiają się matki, kocięta i starszyzna. Jako terminator, nim sama coś zjesz, powinnaś zapolować dla reszty klanu. Po zapolowoniu pamiętaj, aby podziękować Gwiezdnemu Klanowi za życie zwierzyny. Przy tym nie wolno nam przekraczać granic, ani poza nimi polować. Naszych terenów musimy też bronić i nie powinnaś pozwalać komukolwiek na nie wchodzić bez pozwolenia przywódcy. W wypadku walki walcz dzielnie, ale zabicie przeciwnika powinno być tylko i wyłącznie ostatecznością. Trzeba je też codziennie patrolować i oznaczać. Zgromadzenia wszystkich klanów odbywają się raz na sześć księżyców, podczas pełni. Podczas nich panuje rozejm i nie wolno nam walczyć z innymi klanami. Słowo przywódcy jest prawem i masz się go zawsze słuchać - głęboki oddech i chwila ciszy - Czy masz jakieś pytania do tych reguł?

_________________
Trening Zawilcowej Łapy NW2no5y

Starlight