Opuszczone Legowisko

Pierwsze dwie odpowiedzi Pierwiosnkowej Lapy były wyjątkowo krótkie więc jedyne co Możylinkowa Łapa robił, to pokiwał ze zrozumieniem łbem, nie mając nawet co więcej dodać. Po tych kilku chwilach szylkretka wydawała się być nieco mniej wygadana, więc to najprawdopodobniej do niego należeć będzie rola prowadzenia rozmowy. Jednak nie jest to przecież nic, co mogłoby zwisłouchemu sprawić trudności, w paplaniu akurat dość dobrze sobie radził.
-O no to widzisz, idealnie się złożyło. -odpowiedział i niemal od razu po tym ponownie otworzył pysk. -Too jak tam się czujesz z nową rangą? Jesteś już po pierwszym treningu czy to dopiero przed tobą? -zapytał zmieniając prędko temat na taki, przy którym Pierwiosnkowa Łapa mogłaby wypowiedzieć się trochę dłużej niż poprzednio i, może, bardziej by się przed nim otworzyła.

_________________

Byłam w jakiś sposób wdzięczna losowi, za to, że uczeń był bardziej gadatliwy ode mnie. Przez to nie musiałam tkwić w niezręcznej ciszy, która w innym przypadku raczej by zapanowała. Zaczynałam czuć się trochę bardziej.. komfortowo w towarzystwie Możylinkowej Łapy, co mnie dziwiło, ale i nieco cieszyło. Jak sądziłam, kocur przejął rozmowę, lecz zeszło na temat nowej rangi, do którego nie przywykłam. - Szczerze mówiąc, nadal się z nią nie oswoiłam. - powiedziałam pewniejszym tonem. Nie umiem kłamać, a z resztą po co miałabym to robić? - Nie, nie rozpoczęłam jeszcze treningu. - miauknęłam chwilę później. Nie przeszkadzało mi to, że jeszcze się nie zaczął. Miałam chwilę na przemyślenie tego wszystkiego. Hm, skoro już zaczęliśmy rozmawiać na ten temat, przyszło mi do głowy pytanie, które mogłabym zadać kocurowi. Po chwili wachania znowu otworzyłam pysk. - Ym, rozmawiałeś kiedyś z Malinową Mordką? Jeśli tak, to jaka ona jest? - spytałam, nieco mniej pewnie niż poprzednio. - No, to moja mentorka i chciałabym wiedzieć, na co się przygotować. - dopowiedziałam szybko.

-To raczej normalne, nie martw się niczym. W końcu jest to jakiś przeskok, nie? Nowe legowisko, a przy tym i otoczenie, zasady, obowiązki i inne takie... ale to tylko kwestia czasu, niedługo do tego przywykniesz. Przyznam się, że ja z początku też czułem się, hm... zagubiony? To chyba odpowiednie określenie. -dodał od siebie w odpowiedzi na słowa Pierwiosnkowej Łapy, przytaczając swoje własne uczucia sprzed około 6 księżyców wstecz, kiedy to sam był świeżym terminatorem. Dobrze pamiętał tą nutkę niepewności, trochę obawiał się jak to wszystko się potoczy. No ale teraz przecież nie było źle, prawda? Mógłby nawet przyznać, że jest znacznie ciekawiej niż wcześniej.
-O kurcze, wiesz co, chyba nie miałem z nią jakiejś bliższej styczności. No chyba, że jakoś bardzo dawno temu, albo przelotem, w każdym razie nie przypominam sobie nic konkretniejszego. Aczkolwiek na pewno jest w porządku, Rozżarzona Gwiazda dobiera mentorów z rozsądkiem, w końcu taka jego rola, prawda? -odmruknął zamyślając się z początku starając się przypomnieć ewentualne spotkanie z napomkniętą przez szylkretkę kotką, aby następnie znowu, nie znalazłszy w głowie odpowiedzi, dać się ponieść własnej gadaninie.

_________________

Słowa terminatora zmniejszyły uczucie przytłoczenia, jakie mi towarzyszyło. Teraz to wszystko stało się jakby bardziej oczywiste. Pozwoliłam sobie w końcu na mały uśmiech, bo niezbyt wiedziałam co odpowiedzieć. Cieszyłam się, że zostałam zrozumiana, ponieważ ja tą niepewność uważałam za dziwną, więc i takiej reakcji się spodziewałam. Tymczasem odpowiedź starszego kocura okazała się całkiem inna. Niestety jego późniejsze słowa nieco mnie zawiodły. Miałam nadzieję, że towarzyski Terminator kiedyś miał styczność z moją mentorką, no ale cóż. - Szkoda. - wymamrotałam, nie zważając na to, że uczeń nie dokończył swej wypowiedzi. Na słowa o Rozżarzonej Gwieździe kiwnęłam nieśmiało głową. - No.. masz rację. - powiedziałam tylko, zwracając uwagę na jego zamyślenie.

Na mamrot Pierwiosnkowej Łapy zwisłouchy terminator poprawił się w siadzie, zadzierając delikatnie brodę w górę. Chwilę zaczekał z dalszą gadaniną nie chcąc aż tak zapętlać się w słowach, jednak widząc, że szylkretka chyba nie chce dopowiadać nic więcej ponownie otworzył pysk, aby nie pozostawiać głuchej ciszy.
-W razie czego, jeśli obawiasz się pierwszego treningu możesz podpytać innych o Malinową Mordkę. Jeśli dobrze kojarzę to przejęła też szkolenie.. bodajże Sosnowej Łapy? Na pewno jeśli go zapytasz opowie Ci co nieco o niej czy sposobie w jakim prowadzi treningi- w końcu każdy prowadzi je trochę inaczej, a w ten sposób będziesz wiedziała czego się mniej więcej spodziewać. -zaproponował chcąc dać jej jakąś alternatywę, pomimo że nawet o nią nie pytała. Ale Możylinkowa Łapa jak to on oczywiście dążył do znalezienia jakiegoś wyjścia, szczególnie jeśli sam nie był w stanie odpowiednio pomóc.

_________________

Jak sądziłam, uczeń znów przejął rozmowę, co mi pasowało. Szczególnie, że powiedział coś, co po raz kolejny mnie ucieszyło. Nie wiedziałam bowiem, że Malinowa Mordka trenowała (i trenuje) jakiegoś terminatora poza mną. - O, dobry pomysł. Na pewno porozmawiam z nim, jeśli będę miała taką okazję. - odpowiedziałam nieco żywszym tonem, pokazując, że na prawdę przypadł mi ten pomysł do gustu, po czym trochę porządniej opatuliłam łapy ogonem. Dziwnie, że mi to zaproponował, w końcu nie pytałam. Nie to, że mam mu to za złe, czy coś, wręcz przeciwnie. Całkiem podoba mi się to, że nasze charaktery i reakcje się różnią. Może uda mi się porozmawiać z tym terminatorem i ewentualnie zyskać nową znajomość? Hm, może to nie jest takie trudne jak mi się wydawało?

No dobra: w ostatnim czasie poznała już trochę centrum obozu, zajrzała we wszystkie możliwe kąty kociarni i spróbowała rozejrzeć się za jakimiś ciekawymi kryjówkami dla siebie na przyszłość. Teraz nadszedł czas, żeby zaczęła odkrywać i inne miejsca, a na pierwszy ogień idzie legowisko terminatorów.
I to nie przypadkiem! Mysikrólik już od dawna próbuje sobie co prawda poszerzać grono znajomych, ale jakoś średniawo jej to idzie, bo w centrum obozu często wszyscy są zajęci albo chowają się przed zimnem i w ogóle, więc lepiej będzie sprawdzić u źródła: w samych legowiskach. Terminatorzy powinni być do niej zbliżeni wiekiem, więc na pewno się z nimi dogada, a poza tym chce zbadać przestrzeń w Drzewnej Mordce, o! Któregoś dnia wpada więc do niej i, hmm, widzi co prawda parę kotów, ale średnio potrafi się zdecydować, do kogo chce podejść... a poza tym jest tam też po to, żeby pozwiedzać legowisko, nie? Ostatecznie więc trochę zapomina o tym, żeby kogoś zaczepić i zamiast tego skupia się na badaniu terenu i wtykaniu nosa w różne zakamarki.
Jej uwagę przykuwa jedno legowisko w kącie, które wydaje się takie zupełnie opuszczone! Hm, a to czemu? Czy coś jest z nim nie tak? Podchodzi do niego i dotyka go łapą, jakby chcąc zbadać, o co z nim chodzi i...
– Blee – wydaje z siebie z niezadowoleniem i krzywi się, kiedy jej łapa dotyka wilgotnego mchu. Uch, jak takie ma być, to chyba już rozumie, czemu nikt nie chce tu spać!

kłos

_________________

njene besede so barve oceana........
..............njene roke tople so kot čaj
njene sanje so preglasne................
prevelike za ta mali kraj

Starlight