Zmarszczyłem brwi słysząc nad sobą głos kuzynki. Konkretnie TEJ kuzynki która zawsze coś do mnie miała. Była irytująca, i nagle stwierdziła że postanowi do mnie zagadać, tak po prostu.
- A ty nie masz nikogo innego do towazystwa? - burknąłem spoglądając na nią przez ramię. Wyjść z nią? No chyba ją coś boli. A wygadywać to na pewno nie jej, ciocia Pszczoła była na pewno lepszym wyborem niż Leśna Łapa. Złota na pewno mnie zrozumie lepiej niż ta zadufana w sobie szylkretka.
Niby płakanie na Małym Oku pomogło, ale tylko na chwilę i znów czułem się słabo. W czasie rozmowy z ciocią myślałem że będzie lepiej ale potrwało to może do końca dnia... i wieczorem myśli wróciły.