Skowronkowy Kącik

Uniosła głowę na dźwięk ubijanego śnieżnego puchu na zewnątrz i zobaczyła Miododajną Łapę. Znaczy najpierw ją usłyszała, bo ta zdążyła się przywitać, a potem ją zauważyła. Śliwka również usiadła, wyprostowała się, a potem przybliżyła nosek do noska siostry na znak powitania. Śliwka leżała nie tylko w legowisku wojowników, ale i terminatorów. W końcu dzielili oni wspólnie jeden Zielony Zakątek. Na wiadomość, że Miodek już praktycznie zakończyła swój trening trochę posmutniała. Chciała cieszyć się z osiągnięcia siostry, ale myślała, że chociaż chwilę pobędą wspólnie terminatorami. Uśmiechnęła się, ale uśmiech nie był do końca szczery. - To świetnie Miododajna Łapo. Z czym sobie najlepiej radzisz?

Spojrzała na siostrę. Zmrużyła oczy podejrzliwie na uśmiech siostry, jednak nie zamierzała tego wytykać. W końcu nie miała z siostrą tak dobrego kontaktu, jak na przykład z Mrówką czy też Żarem. Śliwka wydawała jej się jakby.. obca? Jakby tak dużo ich dzieliło!
-Cóż.. chyba z walką! Bardzo ją lubię, jest bardzo przyjemna- Odparła na słowa siostry. Wiedziała doskonale, że Śliwka jak Żarek nie zaczęli jeszcze treningu na terminatorów. W głębi było jej przykro, że nie będą mogli mieć wszyscy razem ceremonii.
-Słuchaj, Śliwka.. jak chcesz, mogę cię czegoś nauczyć. Zaskoczysz tym swojego przyszłego mistrza, co ty na to?- Kotka posłała delikatny uśmiech w stronę siostry z propozycją wręcz nie do odrzucenia! Skoro Miód tak prędko poradziła sobie z własnym treningiem, to dlaczego nie mogłaby już powoli zacząć uczyć innych? To w końcu byłoby bardzo.. przyjemne.

_________________

- To fakt, wyglądasz na dużo większą niż kiedy ostatnio cię widziałam, więc też pewnie jesteś dużo silniejsza ode mnie. - Kotka jeszcze miała prawdziwej okazji się sprawdzić się w walce. Jednak domyślała się, że aktualnie z Miododajną Łapą nie miałaby jakoś specjalnie wielkich szans. Uśmiechnęła się do niej tym razem trochę bardziej szczerze. Jej oczy faktycznie wyglądały teraz jakby mówiły prawdę, a nie kłamały. - Ciekawe w czym ja będę najlepsza. Może w skradaniu? Potrafię być całkiem cicha.
Śliwka trochę się zdziwiła, spojrzała na swoje łapy i pomyślała. Może to popchnie jej trening do przodu jeśli już teraz nauczy się czegoś i nie będzie musiała potem słuchać od swojego Mistrza jakiś zasad? - A co mogłabyś mi pokazać? Albo powiedzieć? Posłucham wszystkiego co powiesz, pewnie tak jak mówisz ułatwi mi to naukę. - A Miód musiała być bardzo dobrym terminatorem, że tak szybko kończy swój trening.

Zaśmiała się cicho na stwierdzenie Śliwki.. Naprawdę była aż tak duża?
-Nie, no co ty.. tylko ci się tak wydaje- Mruknęła chcąc zapewnić, że to z pewnością nie oznaczało, że była silniejsza, w żaden sposób lepsza. W końcu ile się słyszy, że patyczkowate i zwinniejsze koty często wygrywają wobec wielkich i masywnych wojowników! Masa i siła to jedno, a intelekt i umiejętność wykorzystania swojego ciała, to drugie.
-Cóż.. to bardzo możliwe! Albo wspinaczce. Wydaje mi się, że akurat na drzewach to poczułabyś się jak w domu- Zachichotała cichutko. No, no.. widziałaby Śliwkę, jak ta śmiga po gałązkach i łapie na nich ptaki czy tez wiewiórki.
-Hm.. tak naprawde, mogę ci powiedzieć o wszystkim co zechcesz! Polowanie, walka, coś o terenach, kodeksie, a może naszych sąsiadach, takich jak Klan Gromu i Klan Rzeki?- Mruknęła. Co prawda, to prawda, ale kotka mogła przekazać siostrze bardzo dużo informacji w jednym momencie. To jednak nie wykluczało, ze jej przyszły mistrz będzie musiał to jeszcze poprawić i nauczyć ją 'po swojemu', a ona pozniej doprowadzic do perfekcji. Miód szkoliła się pod okiem młodego mistrza, co też miało swoje plusy i minusy, jednak to było złe? NIE! Uczyła się ze swoim przyjacielem i siostrą, jako kompanką, Mrówką, co było dla niej jednym z najlepszych okresów.

_________________

- Wydaje mi się, że tak, ale wspinanie jest chyba całkiem w genach? W sensie... to wydaje się oczywiste. Naprawdę tego też uczą na treningach? - Nigdy nie miała problemu ze wspinaczką, więc zdziwiło ją, że tego się naucza. Czy koty nie powinny już od małego rozumieć instynktownie jak łapać gałęzie czy gdzie postawić stopę, żeby nie spaść?
- Myślę, że poznanie Kodeksu szybciej będzie całkiem w porządku. Coś już zdążyłam zasłyszeć kiedy leżałam w lecznicy. - Pokiwała głową góra-dół i zaczęła myśleć. - Hmm... Ogon latał jej powoli z lewej do prawej, kiedy próbowała przypomnieć sobie panujące zasady. - Na pewno wiem, że kocięta nie mogą polować, no bo ja mam jeszcze zakaz. Um... i medyczki nie mogą mieć kociąt! Powiedziała mi to Wieczorna Rosa. - Wiedziała, że było jeszcze wiele punktów, ale chciała najpierw wiedzieć czy te dwa się zgadzają.

_________________

Kiwnęła twierdząco łbem.
-Tak. Niektórzy po prostu nie potrafią i trzeba trochę pomóc. Bo wiesz, że musisz zaczepić się pazurami by nie spaść, ale czy wiesz jaki jest najlepszy sposób na szybkie wspinanie się, albo zejście z drzewa? No tak, bo możesz mieć to po prostu w genach, albo nie, bo mogło być tak, że kogoś rodzina nigdy nie była dobrymi wspinaczami- Wytłumaczyła siostrze tą różnice pomiędzy umiejętnościami genetycznymi, a takimi nabywanymi, które jednak często są jakoś przydatniejsze.
-Tak, to prawda. 'terminator musi mieć co najmniej 6 księżyców by zacząć swój trening'. To dlatego i druga zasada o której mówisz nie jest kodeksem wojownika. To kodeks jedynie dla medyków - Pośpiesznie dodała. Oczywiście, kodeks wojownika również w większości obowiązywał też medyków, jednak ci mieli swój osobny kodeks. Miód znała go tylko dlatego, że ich siostrzyczka, Mrówka cały czas o tym mówiła i Miód tak jakoś to podłapała.

_________________

Starlight