Wyszłam z legowiska wojowników, uprzednio się wyciągając w miejscu. Nie jadłam nic jeszcze, i nie zamierzałam. Postanowiłam, że zaczniemy trening Błękitnej Łapy od polowania, jako, że nastała cieplejsza pora, a żyjątka wyjdą powoli ze swoich norek. Idealna pora na naukę jakże potrzebnej rzeczy.
Dzień wcześniej powiadomiłam Błękitną Łapę o treningu, a teraz udałam się w stronę wyjścia z obozu, tam na swoją terminatorkę czekając. Zrozumiałabym, gdyby jeszcze nie była gotowa na terminatorskie obowiązki, jednak... ah, kiedyś trzeba zacząć, chcąc nie chcąc. Zamierzałam być surowa, ale również niepchająca na siłę. Mimo wszystko trzeba chcieć się nauczyć czegoś nowego. Nie można tego po prostu wbić do głowy.

Przeciągnęłam się jeszcze w legowisku terminatorów. Niemo ziewnęłam, po czym szybko ulizałam swoją pierś, gładząc tam futerko. Nie mogłam siw doczekać tego dnia, gdy stanę się uczniem, ale jednocześnie nie byłam przygotowana na to co miało mnie czekać. Westchnęłam cicho, po czym biegiem ruszyłam w kierunku wyjścia z obozu, gdzie to czekała już na mnie moja mentorka -Dzień dobry Szałwiowe Życzenie. Przepraszam za spóźnienie - miałnęłam w stronę kotki. Cicho liczyłam na to, że nie ma mi tego za złe. Nie chciałam robić złego wrażenia, już na samym początku. ~Ciekawe czego się dzisiaj nauczę ~ pomyślałam

Po krótkim momencie usłyszałam głos obok siebie, na co odwróciłam głos w tamtą stronę. Zauważyłam Błękitną Łapę, swoją terminatorkę. Na jej słowa cicho prychnęłam rozbawiona, po czym pokręciłam delikatnie łbem.
— Nie martw się, sama dopiero tutaj zawitałam. Dzisiaj przejdziemy przez kilka granic i poznasz jak się poluje na zwierzynę, co o tym myślisz? — mruknęłam spokojnym tonem głosu, spoglądając na niebieską koteczkę. Pytanie to miało na zadaniu poznać jej myśli na dzisiejszego treningu, jak i ogółem bycia terminatorem. Mimo wszystko chciałam trzymać swoje treningi w dość luźnej, spokojnej formie.

młodej terminatorce ulżyło, gdy tylko usłyszała odpowiedź swej mentorki, a jej oczy aż zalśniły z podekscytowania na wieść o tym, co będą dzisiaj robiły.
-Już nie mogę się doczekać - odpowiedziała wesoło, choć gdzieś w jej wnętrzu czaiły się pytania: ~Czy dam radę trzymać tępo przez całą drogę? Czy uda mi się coś wytropić, albo jeszcze gorzej! Czy uda mi się to coś złapać?~ Błękitna łapa stwierdziła, że pozna na nie odpowiedzi w praktyce. naprężyła nieznacznie mięśnie, będąc gotową do drogi. Czekała na znak szylkretowej kotki.

Skinęłam delikatnie łbem na słowa Błękitnej Łapy zadowolona z jej entuzjazmu. Sama w końcu wstałam i ruszyłam w stronę Rysiego Gąszczu, delikatnie trzepiąc ogonem, dając w ten sam sposób kotce do zrozumienia, aby poszła za mną.
— Pamiętaj, że trening jest od tego, aby się uczyć. Porażki są sprawą normalną, a ja nie będę cię za nie karać. Ważne jest to, abyś dawała z siebie wszystko, jak i to, abyś z przegranych się uczyła — dodałam spokojnym tonem, pilnując tego, aby terminatorka nade mną nadążała. Nie chciałam jej zgubić, ha! — Zbliżamy się do Rysiego Gąszczu, praktycznie już jesteśmy. Jest to terytorium treningowe, i na następnym treningu się tutaj spotkamy, dobrze? — mruknęłam, posyłając uśmiech w stronę niebieskiej koteczki. Nie mniej jednak nie zatrzymywałam się tutaj, a swoje kroki skierowałam w stronę Zimnej Toni.
— Powiedz mi, czy wiesz cokolwiek o polowaniu? Może zasłyszałaś w legowisku terminatorów, albo od rodziców?

Błękitna Lapa przytaknęła głową, spoglądając na miejsce jutrzejszego treningu. Pochłaniała różnorakie zapachy, chcąc je zapamiętać jak najlepiej, a gdy przeszła następny kawałek drogi i uslyszała pytanie o polowaniu, uśmiechcneła się w duchu, po czym odpowiedziała - Słyszałam trochę o tropieniu myszy. - po tych słowach kotka robiąc kilka większych skoków zrównała krok z mentorką.

-----------------
Przepraszam za taką zwłokę :<

Już miałam odpowiadać, kiedy zobaczyłam, jak ciemnogranatowe chmury pojawiają się przed nami. Nastroszyłam futro na barkach, gdy zobaczyłam, jak ptaki właśnie od tych chmur uciekają. Lepiej wrócić szybko do obozu.
— Musimy wracać do obozu, chodź — mruknęłam niezadowolona, ogonem zgarniając Błękitną Łapę, kierując się do obozu. Kazałam jej schować się do legowiska, jako, że zaraz może zacząć obficie padać.
I miałam rację.


Długo nie miałam treningu z tym terminatorem. Jak się okazało, Błękitna Łapa była chora. I niedawno wyzdrowiała. Dlatego poprosiłam, aby Motyli Blask powiadomił ją o możliwości wznowienia treningu, a sama teraz czekałam obok wyjścia z obozu. Dzisiejszy dzień był przyjemny, ciepły, ładny. Zła pogoda nam już go raczej nie odbierze.

Gdy tylko Motyli Błysk poinformował Błękitną o wznowieniu treningu, kotka była wniebowzięta. Bez problemu obudziła siw o własciwej porze i po sprawnym wylizaniu swego futerka wyszła z legowiska terminatorów, udanąc się ku wyjściu z obozu. Słonko przyjemnie grzało kotkę w plecy, a delikatny podmuch wiatru, pobudzał Błękitną Łapę do działania. Gdy zielonooka zbliżyła się do swojej mentorki wesoło miałknęła:
-Dzieńdobry Szałwiowe Życzenie. -przywitala się, po czym stanąwszy obok, dodała z wyraźnym zaciekawieniem- Czego dzisiaj będziesz mnie uczyć?

Zaraz przybyła Błękitna Łapa, do której skinęłam łbem.
— Witaj. Więc, pochodzimy po granicach, opowiem ci o Kodeksie Wojownika, i może zrobimy to polowanie, hm? — zamruczałam ciepło do terminatorki, zaraz wstając i idąc przed siebie, dając znać młodej, aby podążyła za mną.
Ruszyłam w stronę Rysiego Gąszczu, aby tam później przejść na granicę z Klanem Rzeki.