Kocur może się pochwalić delikatną i bujną czupryną. Jego włosie jest gładkie i długie. Jeziorak szczyci się również masywną budową ciała. Od maleńkości wyróżniały go duże łapy i szerokie barki, a w powiązaniu z długim futrem wygląda naprawdę groźnie i silnie. Nie jest gruby, przynajmniej sam siebie tak nie nazywa. Zdecydowanie bardziej pasuje mu "pokaźnie umięśniony". Nogi są średniej długości. Jego imponującą postawę podkreślają żółte, zaokrąglone oczy, którymi obserwuje świat. Ma średniej wielkości uszy w kształcie trójkątów. Wąsiki ma długie i czyste. Nie doznał jeszcze wypadku czy walki, które zostawiłyby mu blizny gdziekolwiek na ciele. Posiada długi, puchaty ogon, który powiewa na wietrze niczym chorągiewka.
Jego podbrzusze, szyja oraz pyszczek pokryte są bielą, zaś reszta ciała jest niebieska w pręgi rodzaju tygrysiego. Biel na pysku Jeziora sięga do czoła, gdzie tworzy odwróconą literę "v". Biel na brzuchu delikatnie pojawia się na jego bokach. Jeden z jego barków jest całkowicie biały. Nie posiada rozjaśnionych końcówek uszu czy ogona.

---

Galeria

https://www.instagram.com/a_cat_named_squirt/

Charakter

Mimo groźnego wyglądu kot jest stereotypową Sarną. Uwielbia żartować i robić kawały innym kotom z Plemienia. Potrafi się zaprzyjaźnić z praktycznie każdym. W jego obecności nigdy nie jest ponuro. Jeziorak uwielbia spędzać czas z młodszymi kotami, ponieważ większość dorosłych kotów uważa za "nudnych", choć są wyjątki od tej zasady. Jest naiwny i łatwowierny, wskoczyłby w ogień jakby go ktoś poprosił! W wolnych chwilach lubi zajmować się młodymi, dając Matkom chociaż chwilę odpoczynku.
Jego dziecięca natura może czasami irytować, ale nie ma kota, który nazwałby strażnika swoim wrogiem. Do najbystrzejszych nie należy, zawsze uczył się powoli i z krótkotrwałymi efektami, przez co bardzo długo był nowicjuszem. Do obowiązków podchodzi jak do zabawy. Na patrolach często komentuje pogodę, otoczenie czy nawet takie rzeczy jak kształt chmur.
Mimo wszystko potrafi zachować powagę w momentach, które tego wymagają. Na pogrzebach i ceremoniach zachowuje się spokojnie, nie gada więcej niż musi, a nawet się nie uśmiecha.
Jest kotem bardzo rodzinnym, chociaż ze swoim bratem czy rodzicami nie ma zbyt dobrych relacji. Jednak teraz nie szuka partnerki, chociaż czasami nieświadomie z nimi flirtuje.
Swoich przyjaciół traktuje z szacunkiem i potrafi być nieco nadopiekuńczy.

Urodził się jako młodszy z dwóch synów Kałuży o Lśniącej Wodzie i Nieba Skrytego Deszczowymi Chmurami. Jego starszy brat nosi imię Skaczące Ryby w Czystej Rzece.
Mimo bycia większym i silniejszym z obu braci, jego matka wydawała się bardziej zainteresowana starszym synem. Wszak był to jej pierworodny!
Sama Kałuża miała problemy z zajściem w ciążę. Na wieść, że jej zaokrąglony brzuch to nie efekt przejedzenia, a rozwijającego się potomstwa kotka zafiksowała się na punkcie jej przyszłych kociąt. Liczyła świty i zachody słońca w oczekiwaniu na poród. Wyobrażała sobie jakie będą jej kocięta.
W końcu dzień porodu nadszedł. Jakież to było zniesmaczenie Kałuży, gdy zobaczyła tylko dwa kociaki przy jej brzuchu. Była pewna, że czuła ich więcej! Czyżby Plemię Wiecznych Łowów aż tak jej nienawidziło? Nie, na pewno to wina kogoś innego! Podświadomie zaczęła winić o to większego syna, wszak taki mały grubas mógłby ważyć tyle co dwa kociaki.
Nie podobał jej się również fakt, że miała dwóch synów, w dodatku jednego takiego tłustego brzydala. Kałuża uwielbiała swaty. Partnerzy jej koleżanek to w większości kocury, które ona sama poleciła.
A teraz co? Ma tak kocurowi baby szukać? Trudno się mówi, może innym razem.
Tego samego księżyca po raz drugi okociła się przyjaciółka matki – Lekki Podmuch Wiatru Poruszający Liśćmi. Szybko zauważyła, że kocica faworyzuje swoją swoją starszą córkę, toteż zaczęła podstawiać jej młodego synka do swatów.
A gdzie w tym wszystkim Jeziorak?
W przeciwieństwie do brata nie został "pobłogosławiony" wybranką od jego matki, toteż większość czasu miał wolne łapy. Zawsze był wesoły i ciekawski, chociaż większośc jego interakcji z matką było karaniem go za pobrudzenie się i przynoszenie jej wstydu. Ojciec kocurka uważał, że zajmowanie się dziećmi to robota dla matek, toteż niebiesko-biały musiał sam sobie znajdować zajęcie. Zaprzyjaźnił się z Wichrem Szalejącym na Polanie oraz Trzciną na której Przysiadła Ważka. Byli w podobnej sytuacji, gdzie ich matki niemalże ich porzuciły na rzecz starszego rodzeństwa.
W okresie Nowicjusza, gdzie szkolił się pod czujnym okiem Jaszczurki o Zielonych Łuskach zapoznał się bliżej z sytuacją brata. Przyglądał się z boku "relacji" starszego z Taflą Jeziora Zmąconego przez Płatek Śniegu. Chyba tylko ślepy kot nie mógł zauważyć, że to partnerstwo im niezbyt wychodziło.
Cicho podśmiechiwał się z nieudanych zalotów brata, chociaż było mu też szkoda Tafli.
Trening skończył późno w wieku 25 księżycy, ponieważ miał muchy w głowie i był zapominalski. Aktualnie jest strażnikiem.
Jego matka zmarła podczas polowanie, gdy spadła ze szczytu. Co do Chmury, ten zakochał się w jakiejś samotniczce i dał nogę z plemienia. Czy żyje? Nie wiadomo.

Statystyki:
S: 35 | Z: 20 | Sz: 15| O: 18
HP: 150 | W: 110
P: 4 | PD: 0/400

Cechy
Twarda Skóra [P]
Sokoli Wzrok [P]
Ciężki Krok [N]

Umiejętności
Skradanie się - poziom 2
Tropienie - poziom 3
Wspinaczka - poziom 2