Imię: Jaganow
Płeć: kocur
Wiek: 51 księżyców

Klan: samotnik
Ranga: -

Wygląd: Można powiedzieć, że kocur miał szczęście, jeśli chodzi o wyjątkowy wygląd. Tak się złożyło, że jego futro przyjęło barwę bardziej typową dla kotek - czarną szylkretową. Jego ciało porasta długie futro barwy czarnej zmieszanej wszędzie z rudą, gdzie też ta druga barwa zdecydowanie dominuje nad pierwszą. Rudy przeważa szczególnie na prawej stronie głowy, prawym boku i grzbiecie. Ma klasyczne pręgi, które głównie na jego głowie. Na jego pysku widnieją dwa żółte ślepia, blizna przecinająca czarny nos oraz średniej długości wąsy. Blizna na nosie nie jest jedyną, którą posiada, ponieważ kocur dużo podróżował, co wiązało się z walkami. Jego lewe ucho jest w 1/3 naderwane, a obok prawego oka znajduje się blizna ciągnąca się przez policzek aż do pyska. Z większych okazów ma również jedną na boku, a drugą na karku, ale te dwie są ukryte pod grubym futrem. Jest on duży, nie brakuje mu masy (nie tylko tej mięśniowej). Właściwie to kocur od zawsze miał... Cóż, tendencję do tycia i problemy ze zrzuceniem wagi. Dodatkowo widoczne są u niego problemy z koordynacją ruchową, z czym radzi sobie gorzej niż przeciętny kot. Zdarza mu się przechylić w którąś stronę, a mocno nierówny teren to dla niego przekleństwo. Z reguły porusza się powoli, ostrożnie, starając się dać swojemu krokowi jak najwięcej dumy, mimo że, cóż, nie zawsze mu to wychodzi.
Galeria: https://www.instagram.com/lukrecja_travelcat/

Charakter: Określenie prawdziwego charakteru kocura jest dość trudnym zadaniem, ponieważ księżyce wędrówki i różne poznane koty nauczyły go, że płynny, dostosowany do rozmówcy charakter może być dużą zaletą. Kocur jest inteligentny i zawsze stara się przybrać taką maskę, jaka wydaje mu się przypodobać rozmówcy. Nie przywiązuje się do innych, woli nie ryzykować, że się do kogoś przywiąże, a potem odczuje stratę. W głębi siebie jest obojętny, jakby wyparł z siebie jakiekolwiek uczucia, a jedyne jakie ma to te, które akurat prezentuje, co wychodzi mu dobrze. Najlepiej czuje się w samotności, ale nie gardzi obecnością innych kotów, zwłaszcza jeśli są dla niego jakoś interesujące lub z jakiegoś powodu warte poświęcenia czasu. Jest ciekawski, ale i ostrożny. Nie ryzykuje, jeśli nie uzna, że jest to tego warte. Gdy już kogoś spotka, uważnie obserwuje zachowania takiego kota i zapamiętuje wszystko. Woli słuchać zamiast mówić, chociaż potrafi odzywać się więcej niż uzna za konieczne, jeśli trafi mu się rozmowny kot. Z każdej rozmowy stara się wyciągnąć jak najwięcej informacji. Ocenia innych, nawet jeśli może wydawać się być przyjaźnie nastawiony, to wcale nie oznacza, że kocur nie zmyje się przy pierwszej możliwej okazji, co do tej pory zdarzało mu się często. Zawsze jeśli tylko coś robi, stara się to dopracować, zależy mu by jego cele, jeśli już jakieś ma, doprowadzone były do perfekcji. Jeśli mu na czymś zależy, nie odpuści łatwo. Nie lubi ograniczeń i zasad, uważa to za coś zbędnego - jeśli ma się słuchać jakichś zasad, to sam je sobie stawia, nie chce by ktoś inny miał go kontrolować.


Historia: Jaganow urodził się jako syn kocura Iwana i kotki Rens. Imię miał nadane przez ojca, który przez pewien czas przebywał  w okolicy dwunożnych, którzy go karmili. Na początku nie rozumiał ich słów, ale po jakimś czasie zrozumiał, że te dziwne zwroty, które często stosowali wobec siebie to prawdopodobnie Iwan i Jaganow. Byli dla niego dobrzy, dlatego sam zmienił swoje imię na Iwan, gdy ci dwunożni odeszli. Nie wiedział co one oznaczają, ale podobało mu się ich brzmienie i wspomnienia, które miał z nimi związane. Wkrótce po tym i on odszedł, a wiele księżyców później nazwał tak syna na wspomnienie drugiego z nich, mimo że nigdy po ich odejściu więcej się nie spotkali. Byli oni częścią niewielkiej grupy podróżników, dlatego kociaki Iwana i Rens nie były za dobrze przyjęte, ale w końcu zaakceptowane. Nie było ich dużo - poza Jaganowem urodził się tylko Radża i Azal, dwa kocury. Jednak to Jaganow był najdziwniejszy z całego miotu - jak na grupę podróżników przystało, znali dużo miejsc i dużo kotów, ale żaden z nich nie był kocurem o takim kolorze, jak syn pary. Nie uznali tego za nic dziwnego, ale za coś ciekawego, czym kocur wyróżniał się wśród innych. Przez kilka pierwszych księżyców cała grupa musiała zostać w jednym miejscu by kociaki mogły na spokojnie dorosnąć. Nie mogli jednak wiecznie tam zostać. Nie chcieli. Dlatego właśnie gdy tylko kociaki były gotowe do drogi, ruszyli dalej. Kocurowi się to spodobało. Zauważył, że są pewne rzeczy, w których jest od swojego rodzeństwa... Gorszy. Mniej zręczny. Z gorszą koordynacją ruchową. Nie był tak celny jak jego rodzeństwo, uniki zawsze gorzej mu wychodziły, a wspinaczkę musiał zdecydowanie dłużej i ciężej ćwiczyć. No i łatwiej przybierał na wadze. Szybciej. Był większy od rodzeństwa. Nie tylko wzrostem, ale i wagą, która gdy tylko udawało mu się lepiej podjeść, szybko o sobie przypominała, dlatego z czasem musiał nauczyć się z tym żyć.
Wędrował z grupą aż do wieku 23 księżyców, gdy zaczęły powstawać między nimi konflikty, które miały ostatecznie krwawy koniec. Aros, jeden z dwóch pozostałych członków grupy, ciągle kłócił się z Iwanem kto powinien kierować ich grupą. Ostatecznie Iwan zabił Arosa, co spowodowało, że Czartawa, drugi członek grupy, zabił w zemście Rens i odszedł. Jaganow obserwował jak Radża i Azal to przeżywają, za to on dziwił się, że nie czuje... Nic. Nie ruszały go ani trupy, ani konflikty. Razem z braćmi postanowili odejść i sami podróżować. Zostawili ojca, którego bardziej interesowało znalezienie Czartawy by się na nim zemścić za zabicie jego partnerki. Uznał wtedy, że jego ojciec nie jest normalny, jedyne co nim kierowało to chęć zemsty.
Z wiekiem poznawali razem wiele kotów - między innymi Parzydło, który okazał się być byłym członkiem innej grupy. Powiedział, że miał rangę Zielarza i może im pomóc, bo zna się na ziołach. Trójka kocurów przyjęła tą propozycję i dalej wędrowała we czwórkę. Parzydło nauczył ich o ziołach tyle ile sam wiedział, chociaż nie było to za wiele, co poskutkowało tym, że z czasem zachorował Azal, a jego choroba pogorszyła się na tyle, że w końcu Parzydło nie był w stanie go wyleczyć, przez co kocur zmarł. Wędrowali dalej, aż do momentu gdy Parzydło postanowił odejść. Jaganow i Radża zostali tylko we dwójkę. W końcu jednak zaatakowała ich jakaś niewielka grupa kotów. Poradzili sobie z nimi, ale zostali ranni. Jaganow postanowił zaryzykować i zaczął testować z używaniem różnych roślin do leczenia, co jednak nie pomogło Radży. Mieli jednak szczęście, bo udało im się spotkać bardziej przyjaźnie nastawioną do nich grupę, która ich przyjęła. To ich Zielarz uratował Radżę. Byli z nimi przez około pięć księżyców, przez które Jaganow uważnie obserwował ich zielarza i zachowania innych członków grupy. To tam nauczyli się, że da się nawiązać kontakt z Martwymi i usłyszeć jak Przemawiają. W końcu Zielarz grupy zmarł, a nowym został Jaganow. Jego wiedza była większa niż ta, którą pozyskał od Parzydła, ale nadal niepełna, dlatego powrócił do eksperymentów z ziołami, aż w końcu postanowił odejść, gdy jeden z jego eksperymentów się nie powiódł na tyle, że jego pacjent skończył martwy. Nie zrobił tego, bo żałował. Zrobił to, bo koty Grupy zaczęły na niego krzywo patrzeć, a on wierzył w siebie i swoje umiejętności oraz w to, że inni go docenią. Jak nie ta grupa to inna. Wiedział, że pożałują tego jak go odrzucili. Chciał usłyszeć w końcu głosy Martwych, podczas swojej wędrówki poznał wiele kotów, mniej lub bardziej dziwnych. W końcu jednak dotarł na klanowe terytoria - pora była zimna, a on coraz starszy, dlatego postanowił zostać. Przynajmniej na jakiś czas. Nie zajmuje przez dłuższy czas jednego miejsca, cały czas przemieszcza się, ale nie oddala zbytnio od klanowych terenów.

Statystyki:
S: 37 | Z: 17 | Sz: 26 | O: 24
HP: 150 | W: 130
P: 5 | PD: 0/400
MP: 3 | PD: 0/150

Cechy: bezpłodność, twarda skóra, ostre pazury
Umiejętności:
⦁Skradanie się: 2
⦁Tropienie: 3
⦁Wspinaczka: 2
⦁Łowienie ryb: 0
⦁Pływanie: 0
⦁Zielarstwo: 2

Zakres wiedzy medycznej:
Choroby: nie umie leczyć bólu, złamań i ukruszeń zębów, zapalenia dziąseł, skręceń i zwichnięć, złamań, resztę zna
Medykamenty: bażyna, bluszczyk ziemny, jałowiec, krwawnik, kuklik, lipa, mak, miód, mięta, mniszek, mysia żółć, nagietek, niecierpek, pajęczyna, skrzyp, szałwia, szczaw, tojeść, wierzba, wrzos, cis, konwalia, psianka, tojad, wilczomlecz, reszty nie zna