Zgadnijcie na co wpadła Kłoda. Zgadnijcie na jaki pomysł wpadła Kłoda! Nauczy się ziółek! Tak! Nauczy się ziółek! Czy był to dobry pomysł? ...No może. W końcu jeśli wpadnie do jej Stodoły ktoś ranny, będzie może umiała go wyleczyć. Czy był to dobry pomysł Z JEJ PAMIĘCIĄ? ...Um... Kto wie. Jeśli się mocno postara, to może zapamięta większość rzeczy. A przynajmniej podstawy! Podstawy na sto procent zapamięta! Bo wiedziała, że... E... Pajęczyną można rany oblepić. I koniec. I że niektóre ziółka śmierdzą. Ale wytrymie, nie? Wytrzymie!
- Hawooo? - Miauknęła melodyjnym głosikiem, trzymając w pysku trzy martwe dość pulchne myszki za ogonki. O tak, Stodoła to dobre miejsce na polowanie. Myszy nigdy się chyba nie nauczą, że jeśli się styją, to trudniej im uciekać. I że w tej stodole mieszka dla nich drapieżnik. Oh... Chwila, kto to mówi o tym styciu, nie? Eh.
Upuściła na ziemię przy łapach wszystkie trzy zdobycze, po czym rozejrzała się dookoła. Miała nadzieję, że Fenkuł się zgodzi ją nauczyć. Wcześniej już przynosiła zdobycze w podzięce i za leczenie, a dzisiaj przyniosła ich dla wszystkich domowników! I to jakie zdobycze! Poza tym poza Maską lubiła wszystkich domowników I o niebiosa, miała nadzieję, że Oni też ją lubili.



//MG.

Otrzepała się lekko, tak, aby nie opryskać wodą Fenkuła, po czym przysiadła się na drewnianej podłodze odrobinę bardziej puchata niż zazwyczaj. Co trochę teraz przeszkadzało, ale cóż.
- O, nie. Nie, tym razem nie. - Miauknęła z cichym śmiechem, po czym podniosła ponownie trzy myszy i podeszła bliżej, aby ułożyć je przed Fenkułem. Gdy już to zrobiła, cofnęła się o parę kroków i ponownie się przysiadła tam, gdzie przed chwilą. - Tym razem przychodzę z czymś innyym. Z prośbą. - Odparła, po czym bez zbędnego gadania przeszła od razu do tematu. - Nauczyłbyś mnie... Podstaw zielaa... Znachorstwa...? Zielarstwa. - Wolała użyć tego słówka, niż znachorstwa. Nie była pewna, czy tamten kocur o długich nóżkach mówił prawdę o tym znachorstwie, bo nigdy tego słowa nie słyszała. A więc wolała użyć zielarstwa. Bo nie powie ,,używania magicznych ziółek", bo wtedy Fenkuł zapewne nie byłby chętny do nauczenia jej czegokolwiek. O ile w ogóle teraz się na to zgodzi, nie...?

Słysząc odpowiedź Fenkuła, uśmieszek Kłody momentalnie zmalał. Ah, oczywiście, nie mogło być tak łatwo... Ale nawet nie pomyślała o tym, że tą zwierzyną może go przekupić. Nawet nie wiedziała, że tak się da. Cóż, chyba miała za mało kontaktu z niemiłymi Szlajakami, aby wiedzieć takie rzeczy. Może i nawet kiedyś Pajęczyna ją czymś nieumyślnie przekupiła? Eh... Chyba nie. Czym mogłaby niby przekupić dzieciaka. Chyba.
- Szczerze, nawet nie pomyślałam o tym... Eee... Przekupieniu. Miałam po prostu nadzieję, że się zgodzisz, więc chciałam podziękować... Tak z góry. Poza tym lubię się dzielić z innymi zwierzyną, więc Wam trochę przyniosłam... To źle...? - Miauknęła niepewnie, odwracając na moment wzrok. Po chwili jednak jakby się bardziej wyprostowała, spoglądając z najpoważniejszym wyrazem pyska na jaki było ją stać, czyli zmarszczone czółko i lekko naburmuszone policzki, bo inaczej nie potrafiła, a następnie ponownie się odezwała.- Wiem, czego chcę się nauczyć! Leczyć innych, a przynajmniej leczyć podstawowe rzeczy! Wiesz, bóle brzucha, te gorączki, jakieś niegroźne rany... Że jeśli przyjdzie do mnie ktoś, kto jest ranny lub chory, albo sama będę, to nie będę musiała Ci zawracać głowy! - Zakończyła, na moment wstrzymując cicho oddech. - Proszę, Fenkule... - Dodała po chwili, zerkając błagającym wzrokiem na starszego kota.