Imię: Wąż - Wężowa Łapa - Wężowa Łuska
Płeć: kocur
Wiek: 33 księżyce

Klan: Gromu
Ranga: wojownik

Wygląd: Wąż jest dużym i masywnym kocurem. Jego ciało rozmiarem jest zdecydowanie bliżej górnej granicy wzrostu. Przez księżyce treningu, a później jako wojownik, zdążył wyrobić sobie imponujące mięśnie. Jego ciało pokryte jest w większości czarnym, krótkim futrem, chociaż znalazło sobie na nim miejsce również białe, a dokładniej na całym brzuchu, szyi i w niewielkiej ilości na głowie - ciągnące się przez pysk, zwężające się ku górze, między oczami, a kończące się lekko nad nimi. Biel pokrywa również palce jego przednich łap i połowę tylnych. Jego pyszczek zdobi czarny nos, przecięty blizną, długie wąsy i żółte oczy. Poduszki jego łap są różowe. Poza blizną na nosie ma jeszcze jedną na karku. Bardzo często wyraz jego pyska jest poważny.
Galeria: https://www.instagram.com/dailylifeofbootsandhalligan/

Charakter: Wąż należy do kotów, które wolą samotność. Nie przepada za przebywaniem w towarzystwie obcych kotów lub bycia w tłumie. Bliższych jest w stanie tolerować. W stosunku do innych może wydawać się niewrażliwy. Nie potrafi pokazywać swoich emocji, bo uważa to za słabość. Z każdej rozmowy z innymi próbuje wyciągnąć jakieś informacje, do których ma dobrą pamięć, tak jak do szczegółów, które inni mogą uznać za nieistotne.
Lubi rywalizować z innymi, czego nie każdy może się po nim spodziewać, skoro nie przepada za innymi kotami. Mimo tego i tak lubi rywalizację. Uczciwą, z przeciwnikiem o podobnych możliwościach do niego. Nie uśmiecha mu się bicie młodszych lub słabszych.
Jest inteligentny, każdy swój ruch przemyśla, nawet jeśli ma na to mało czasu. Jest przekonany, że nie może pozwolić sobie na błędy i jak najbardziej ich unika. Boi się, że może zrobić coś źle, przez co stara się być gotowy na wszystko.
Ceni swoją prywatność. Łatwo stracić jego szacunek będąc natrętnym i narzucającym się.
Może się wydawać, że nie ma poczucia humoru, ale to nieprawda. Ma je, chociaż jest przy tym dość sarkastyczny i raczej nie żartuje, a śmieje się z żartów, bo sam nie potrafi ich wymyślać. Jest zdecydowanie lepszy w słuchaniu niż mówieniu.
Obserwuje innych. Często można go zobaczyć w obozie siedzącego w jakimś miejscu, z którego dobrze widać obóz, gdzie siedzi on i obserwuje klanowiczów. Woli dowiadywać się o nich istotnych rzeczy przez obserwację, zamiast przez rozmowę.
Nie jest dobry w mówieniu tego co myśli, a czym dłużej coś tłumaczy i ktoś go nie rozumie, tym bardziej się irytuje.
Słucha swojej intuicji, woli polegać na sobie, a nie na innych. Najbardziej ufa sobie. Nawet najbliższym nie jest w stanie bezgranicznie zaufać.
Do kotów niższych rangą lub takich, które go nie szanują i których nie lubi, zachowuje się dominująco, próbuje udowodnić swoją wyższość. Za to szanuje tych, którzy są na równi z nim lub mają wyższą rangę. Ciężko wytrącić go z równowagi, jest cierpliwy, dopóki inny kot zdecydowanie nie przegina albo nie próbuje celowo grać mu na nerwach. Takiego osobnika potrafi szybko ustawić do pionu. Woli raczej inteligentne towarzystwo, chociaż nawet zirytowany potrafi tłumaczyć i tłumaczyć, chociaż czym bardziej się denerwuje, tym bardziej podnosi głos i wyraźniej pokazuje swoje niezadowolenie. Brońcie Gwiezdni tego, który spróbuje zrobić z niego popychadło lub zdominować go - nawet on może mieć wybuchy agresji. Nie są one częste, ale nie oznacza to, że nie ma ich wcale.
Nie boi się wyrażać głośno swojego zdania, jeśli uzna to w danej sytuacji za stosowne. Jest bezpośredni i mówi prostym językiem. Nienawidzi "owijania w bawełnę" i kłamstw, od czego sam trzyma się z daleka.
Jest odważny i pewny siebie, zdaje sobie sprawę ze swoich umiejętności i możliwości, czym się jednak nie przechwala, bo wie, że są lepsi od niego. Swoją rolę i obowiązki traktuje poważnie. Jak się na coś uprze to ciężko by zmienił zdanie. Jak już to sam musi tego chcieć i mieć podsunięte pod nos sensowne argumenty. Sensowne w jego opinii. Do ważnych sytuacji ma chłodne podejście, nie daje się ponosić emocjom.


Historia: Urodził się w Klanie Gromu jako jedyny syn Krowiej Skóry i Żurawiego Lotu. Jako że był jedyny z miotu Krowa niezwykle o niego dbała i pilnowała go na każdym kroku by nic sobie nie zrobił. Nie do końca podobało się to Żurawiowi, który wolał by jego syn był poważniejszy i by wyrósł na silnego wojownika. Czasami się o to kłócili, co nie podobało się młodemu kocurkowi i najczęściej się wtedy wymykał z kociarni na zwiedzanie obozu. Był blisko z matką, chociaż to ojciec był dla niego większym autorytetem i w przyszłości chciał być taki jak on. Silny, odważny. Kociak raczej unikał towarzystwa innych kociąt i wolał słuchać opowieści ojca i wojowników, niż bawić się w jakieś nudne zabawy, z których nie mógł się za wiele nauczyć. W wieku czterech księżyców Żuraw zaczął pokazywać mu różne ruchy bitewne, chociaż młody Wąż nie miał okazji na nikim ich wypróbować w praktyce, bo nie miał kolegów w swoim wieku, a ojciec mimo wszystko nie chciał go zranić. Uczył się tak aż do ceremonii mianowania na terminatora, gdzie otrzymał imię Wężowej Łapy i Jastrzębiopiórego na mistrza. Dogadywał się z nim w miarę dobrze, głównie dlatego, że Żuraw powtarzał kocurowi by utrzymywał dobre relacje z mistrzem jeśli chce zostać szybciej wojownikiem. Tak właśnie robił i mu się opłaciło. Ze względu na jego inteligencję i wcześniejsze nauki z ojcem, trening poszedł mu szybko i w wieku 15 księżyców został mianowany na wojownika, a jego imię zostało zmienione na Wężową Łuskę. Niedługo po tym zmarła Krowia Skóra, zagryziona przez psa. Żurawi Lot załamał się po tym. Odszedł z Klanu i zmienił swoje imię na Bezgwiezdne Niebo. Miał tym na celu pokazanie, że Gwiezdni go opuścili, zabierając mu ukochaną. Nie chciał nosić swojego starego imienia, a bardziej samotnicze mu nie odpowiadało, bo czuł niechęć do kotów urodzonych poza klanem. Strata obojga rodziców odbiła się na młodym wojowniku. To wtedy zamknął się w sobie. Ojciec od zawsze był jego autorytetem i jego odejście mocno zachwiało jego wiarę we wszystko co wierzył i co Żuraw mu przekazał. Zaczął wtedy coraz częściej wychodzić z obozu pod pretekstem polowań, ale przez pierwsze księżyce kręcił się blisko granic. Któregoś razu trafił nawet na obcego kota, którego przegonił, ale kosztem blizny na karku. Cały czas miał nadzieję, że jego ojciec wróci. Nie wrócił. Dopiero z upływem kolejnych księżyców zdał sobie sprawę, że już nigdy go nie zobaczy. Zwłaszcza, że to właśnie wtedy klany musiały przenieść się na nowe tereny przez pożar. Z jednej strony przyjął to źle. Nie chciał zmieniać miejsca, do którego się przyzwyczaił i w którym był od urodzenia, a z drugiej chciał uciec od wszystkich złych wspomnień i zacząć od nowa. Samą podróż zniósł w miarę dobrze. Przemyślał w drodze wiele rzeczy i nabawił się blizny na nosie na jednym z polowań, gdy zaatakował go jakiś samotnik. Na nowym terytorium skupił się na zwiedzeniu otoczenia i dokładnego zapamiętaniu go, by jego wiedza dotycząca terenu Klanu była co najmniej taka jak wcześniej. Znowu nie chciał sobie pozwolić na jakiekolwiek błędy, więc skupił się na zaopatrywaniu klanu w zwierzynę i sprawdzaniu terenu pod kątem niebezpieczeństw.

Statystyki:
S: 40 | Z: 21 | Sz: 20 | O: 23
HP: 160 | W: 120
P: 5 | PD: 0/400

Cechy: ostre pazury, twarda skóra, ciężki krok
Umiejętności:
Skradanie się - 2
Tropienie - 3
Wspinaczka - 2
Łowienie ryb - 0
Pływanie - 0
Zielarstwo - 0