***

Na pierwszy trening z Krowią Łapą przyszła... W o wiele lepszym stanie, niz było to w przypadku pierwszej terminatorki, Lisiej Łapy. Tym razem czuła się zdecydowanie pewniej, gdyż poczuła, że nie popełni już tych samych błędów, co wcześniej. Wie na co uważać, a na co bardziej zwrócić uwagę... I tak dalej. Zaskoczyć może ją jedynie charakter łaciatej, której przecież wcale nie znała. Czy będzie to osobliwość podobna do Lisiczki? A może całkowicie inna? Chyba tego... Bała się najbardziej. Bo ta niewiedza, pozornie nieznacząca, tak naprawdę może mieć ogromny wpływ na... Wszystko, tak właściwie. Bo jak się przygotować, gdy nie ma się pojęcia czego powinno się spodziewać?
- Hej. - Rzuciła krótko i dość cicho. Nawet taka głupota jak przywitanie miała dla niej wielkie znaczenie i, będąc szczerym, miała nadzieję, że dla Krowiej Łapy nie. To znaczy, nie chciałaby już na starcie zostać odrzucona przez to, że przywitała się... Nie tak, jak powinna... Czy coś... Czasami naprawdę dziwne rzeczy dzieją się w jej głowie. - Czy udało ci się przerobić coś na treningu z poprzednim mistrzem? - Klapa, bo nie wiedziała nawet kto nim był. Mogła się dowiedzieć wcześniej, gdyby tylko się postarała, ba! To nawet nie byłoby trudne, ale... Generalnie cały poprzedni wieczór zajęta była intensywnym planowaniem. A noc, o dziwo, w całości przespała. - Od czego chciałabyś zacząć? - Mogła zapytać... W końcu ma to dla niej znaczenie... I być może Krowia Łapa doceni tę możliwość wyboru.

Punktualnie czekała przy wyjściu z obozu na Srebrzysty Dym, dość pozytywnie nastawiona co do treningu, przez co z podekscytowania tuptała łapkami w miejscu. Tego dnia nawet choroba nie powstrzymałaby jej przed przyjściem, ale na szczęście Krówce na chorowanie się nie zbierało. Nie chciała tym razem tak zaniedbać treningu z Srebrzystym Dymem, jak wcześniej z wujem. Miała z tego powodu wyrzuty sumienia i tym razem zamierzała dać z siebie wszystko.
– Heej – przywitała się po chwili, gdy mistrzyni do niej podeszła. Na początku miała odpowiedzieć 'COO?', bo nie dosłyszała, co mówiła srebrzysta kotka, ale szybko połączyła fakty. Słysząc następne pytanie, zgarbiła się lekko i wbiła wzrok w swoje krępe łapki – Uch, nie.. nie zdążyłam za bardzo nic przerobić z wujem- znaczy, Orzechową Gwiazdą – powiedziała już ciszej, nadal nie patrząc Srebrzystemu Dymowi w oczy. Nie miała jej za złe tego pytania, nie miała do tego powodu, ale wspomnienie o wcześniejszym treningu z wujem nieco ją speszyło.
– Może od walki? – rzuciła niepewnie w odpowiedzi. Tak, walka brzmiała dobrze, szczególnie kiedy klanowi Wichru zależało na umocnieniu go.

Srebrzysty Dym uważnie obserwowała mowę ciała szylkretki. To bardzo ważne, w końcu dzięki temu można dowiedzieć się o rozmówcy bardzo dużo. W tym przypadku na przykład to, że terminatorka, która wpadła w jej łapy, nie jest zbyt pewna siebie. Że jest lekko przestraszona i najprawdopodobniej też cicha. Takie było pierwsze wrażenie Dymki. Ale wcale nie musiało być trafione. Równie dobrze ta niepewna postawa młodej mogła być skutkiem pierwszego spotkania, w dodatku z kimś całkowicie obcym. No i okoliczności też nie są zbyt sprzyjające, jak widać.
- W porządku... - Rzuciła przeciągle, tonem cichym do tego stopnia, że Krowia Łapa mogła jej nawet nie usłyszeć... I to nie byłoby nic złego.
Ruszyła przed siebie, dając łaciatej znać, że właśnie opuszczają obóz. Kierunek? Rysi Gąszcz! Zdecydowanie jest to miejsce, które Krówka powinna poznać w pierwszej kolejności. Czy była tam kiedykolwiek?
- Pewnie nie wiesz nic na temat walki, więc wszystko ci wyjaśnię. Ale najpierw. - Zrobiła krótką pauzę, by kątem oka zorientować się, czy terminatorka w ogóle za nią podąża. Byłoby głupio, gdyby po fakcie zorientowała się, że przez cały czas mówiła do ściany. - Idziemy do Rysiego Gąszczu, to miejsce treningowe i to tam będziemy się spotykać od następnego razu. Zapamiętaj drogę. - Ale spokojnie! Jeśli będzie trzeba, przejdą nią później jeszcze raz, by koteczka mogła sobie wszystko dobrze zapamiętać. Tak dla pewności. - Dopóki nie opanujesz walki i nie poznasz dobrze terenów oraz granic klanu, prosiłabym żebyś nie opuszczała obozu samotnie. To niebezpieczne. Na treningi przychodź punktualnie i... Jeśli kiedykolwiek będziesz mieć jakieś pytanie to po prostu je zadaj. Czasami nawet dwa razy, jeśli... Nie dostaniesz odpowiedzi. - Zagadkowo, bo oszczędziła sobie wyjaśnień co do drugiej części swojej wypowiedzi. Ah. Czasami bywa po prostu bardzo zamyślona i... Zdarza się, że umknie jej coś, co właśnie powiedział do niej rozmówca. Lepiej ostrzec przed tym Krowią Łapę już teraz. - Zrozumiałe? - Dopytałą jeszcze, chcąc jak najszybciej przejść do tej prawidłowej części ich treningu.