Aha, no to się dużo dowiedział. Przez chwilę Skowronkowy Trel po prostu stał w miejscu w bezruchu, jakby się zaciął i nie był do końca pewny, co zrobić, a potem mrugnął tylko i stwierdził, że skoro ona nic mu nie mówiła, to jak raz podejmie decyzję za nią, ech! Nie lubił się narzucać, ale lepiej tak niż żeby mieli tu teraz sterczeć i nie wiedzieć, co ze sobą zrobić, no...
– No dobra, to zostaniemy tu chwilę, potem przejdziemy się kawałek wzdłuż Zimnej Toni i wrócimy do obozu, w porządku? Możesz sobie pochodzić trochę sama po okolicy, jak chcesz, tylko się nie oddalaj za daleko, żeby coś cię przypadkiem nie zjadło – mruknął żartobliwie, a jeśli Traszka nie miała z takim układem problemów, to zrobili dokładnie to, co powiedział. Ez!

/nwm weź zacznij nowy dzień jeśli traszka nie będzie się buntować czy coś

Kiwa nerwowo głową na jego propozycję. Zgodnie z nią, sama kręci się dookoła Bujnych Pałek, by zrobić to, co chciała: ugryźć pałkę. Zobaczyć, jaka jest w smaku i teksturze, bo przecież wyglądała tak smacznie! Gryzie więc… a jej pysk od razu wypełnia coś puchatego, wybuchając jej wręcz w buźce. Traszka wydaje z siebie cichy pisk zaskoczenia, wypluwając zaraz wszystko to, co zaatakowało jej jamę ustną. Czyli nie są jadalne.


Traszka przychodzi na trening rzadko, a jeżeli przychodzi, to idą na spacer, zamiast cokolwiek przerabiać. Jest dobrze, co? Dziś jednak stawia się przy Skowronku tak, jak się umówili… ale nie oczekuje nic innego, niż kolejnego bezsensownego spaceru. Ostatnio myślała o tym: o bezsensowności tegoż treningu, ba, trudno to było tak nazwać. To jest jej wina, ale bury kocur jest tak żałośnie bezsilny, że czuje się aż dziwnie.

Tym razem Skowronek milczał. I było to cholernie dziwne; nie lubiłam, gdy rzeczy były inaczej, niż zwykle, nawet jeśli te rzeczy mnie irytowały i dzwoniły nieprzyjemnie w uszach - byłam do nich przyzwyczajona, do potoku słów burego na temat… sama nie wiem, czego, każda jego opowieść leciała mi nad głową.
Byliśmy na Mechowisku. Lubiłam je bardziej, gdy było ciepło; miękko się po nim stąpało. Teraz było jedynie mokro, wilgotnie i chłodno. Czułam, jak moje łapy lekko drżą - z tego zimna, zapewne. Nawet po życiu tak długo w lesie moje ciało było komicznie słabe w porównaniu do wszystkich innych, tak naprawdę. Dlaczego Wierzbowa Łapa urodziła się taka wielka? Dlaczego ja urodziłam się taka… taka, w każdym aspekcie życia byłam taka. I nagle słyszę głos Skowronka, urwany, co od razu rodzi we mnie irytację i frustrację, ale zaraz powtarza pełne zdanie i… wolałabym tego, jednak, nie usłyszeć. Napinam się i zwalniam kroku. Dlaczego nie chcesz trenować? Dlaczego zadajesz mi takie pytania, dlaczego nie możemy jak zwykle przejść się po terenach bez celu, dlaczego tym razem musisz być inny… ! Nie wiem, co mu powiedzieć, nie wiem jak wydusić z siebie słowa, gryzę wargę, słyszę pisk w głowie, wracam do znanego mi komfortu niewiedzy.
— Nwiem — mamroczę prędko pod nosem. Dlaczego nie chcę trenować? Nie wiem, cholera, NIE WIEM, nie chcę robić czegokolwiek w tym głupim klanie, nie chcę nazywać się Traszkowa Łapa, nie chcę trenować tych wszystkich rzeczy, które mi nie wychodzą, a wszystkich innym przychodzą z łatwością i jakby mieli to zapisane od dawna w mózgu, nie chcę potem być nazywana wojownikiem i MUSIEĆ robić wszystkie te rzeczy, które robili wojownicy, bo to… nie pasuje, tak bardzo nie pasuje do konceptu „mnie”, jaki mam w swojej głowie. — Nlubię.

Ale on nie przestaje. Drąży w tą sprawę jak dzięcioł w korę drzewa, nie chce zaakceptować mojej wymijającej, komfortowej odpowiedzi. Czuję coraz mocniejsze ukłucie stresu i gniewu, aż, bo nie rozumiem - skoro mówię, że nie wiem, to czemu Skowronek wciąż oczekuję ode mnie odpowiedzi, której we mnie nie znajdzie? Gryzę wargę, czując w buzi ostatecznie metaliczny posmak. Uch.
— tego — wycedzam przez zęby, jakby nie mogąc zebrać wystarczająco sił do poruszenia strun głosowych; — tegowszystkiegocopowiedziałeś — mamroczę prędko, cofając już kompletnie swoje uszy, czując, jak przyspiesza mój oddech i wszystkie inne możliwe procesy, jakie mogło przynieść mi to ciało.