[0 ks. - ???]
Miód jest istotą zbyt nadpobudliwą ze zbyt dużymi skłonnościami do mitomanii. Właściwie każde jego zachowanie śmiało można określić mianem "zbyt". Zbyt uparty, zbyt złośliwy, zbyt dumny i za bardzo walczy o swoje. Rzadko też zdaje sobie sprawę, że uczynił źle, publicznie broniąc swojego zdania do końca, tak jakby od tego zależał jego honor. Zwracana mu uwaga zazwyczaj odbija się z kretesem, jeśli nie w jedną, to w drugą stronę ─ zbyt uczynny, zbyt miły, najczęściej wkurzający. Co wcale nie oznacza, że szczery. Choć przeważnie nie rzuca się w oczy, w rzeczywistości to rozrabiaka, który zawsze wywęszy okazję do zabawy niezależnie, czy stanowi ona dla niego zagrożenie. Można więc przypuszczać, że albo nie potrafi go wyczuć, albo skutecznie je lekceważy. Jest to pewnego rodzaju odwaga, która zakrawa nawet pod głupotę. Dzięki dobrej gadaninie, a może cwaniakarstwu najczęściej uchodzi cało z różnych dziwnych sytuacji, choć często są to decyzje mało przemyślane, ponieważ kierowane intuicją.  
W relacjach z innymi stara się uchodzić za pewnego siebie. Sam niechętnie się podporządkowuje, zdecydowanie woli przejmować pałeczkę lidera stada. A jak to lider ma w naturze nie tylko dowodzi całą grupę i spaja ją, ale także opiekuje każdym jej członkiem z osobna, aby zapewnić sobie względnie przyzwoite korzyści oraz dobrą opinię. Jest typem choleryka nieudolnie odgrywającego rolę super bohatera, aby zniwelować strach oraz obawy przed porażką. Lubi być podziwiany i doceniany. Sprawia to, że jego charakter bywa nieznośnie irytujący dla bliskich, a zachowanie współgra na równi z irracjonalnością.

Miód prezentuje się urokliwie, porusza z dumą i gracją. Budowa średniej wielkości, barczysta z lekko spadzistą linią grzbietu oraz długim tułowiem. Łapy są duże i okrągłe, lecz puchate, co optycznie skraca ich długość. Kształt głowy przechodzi z klinu do zaokrąglenia. Kot posiada silną szczękę oraz mocno zaznaczone policzki. Futro ma gęste, jedwabiste o kremowym zabarwieniu. Sierść pokrywają rude klasyczne pręgi na pyszczku, uszach, przednich łapach i ogonie. Jedyna biel barwi brzuch i tylne nogi, tworząc na nich charakterystyczne skarpetki, które zaczynają się na palcach, ciągną w stronę stóp i kostek, a kończą przy stawie skokowym. Duże, owalne oczy przybierają kolor oceanu lub błękitnego nieba. Mocno rozstawione uszy delikatnie nachylają się ku przodowi. Nos jest sercowaty i różowy, ogon zaś długi i puszysty. Spomiędzy palców oraz małżowiny wyrastają kępki włosów. Jako kociak Miód niewiele się różni. Jedyny wyjątek stanowią mniejsze wymiary ciała oraz niemalże białe futro.