Tęczowa Chmura

Tęczowa Chmura

kotka; 64 księżyce; matka; Klan Gromu

Wygląd
Za kociaka była to szczupła i chuda kotka, z czasem jednak nabrała nieco masy i podrosła. Teraz kocica może poszczycić się dużą muskulaturą i wzrostem przewyższającym niektóre kocury. Pomimo rozmiarów i sylwetki godnej głazu, udało jej się zachować nienaganną grację w każdym ruchu. Jej futro jest bardzo długie i pofalowane w niektórych miejscach, zwłaszcza w okolicy szyi i brzucha. Jest ono maści niebieskiej, klasycznie pręgowanej, oraz pozbawione jest jakiejkolwiek bieli. Pysk ma dość szeroki, ale długi, z małym noskiem i dużymi, złotymi ślepiami. Jej ogon jest dość długi i tak jak futro na szyi i brzuchu - pofalowany.
Charakterystyczna jest u niej również blizna na lewym boku, blisko grzbietu, zadana jej przez puchacza.

Galeria
https://instagram.com/the_mainecoonqueen?igshid=YmMyMTA2M2Y=

Charakter
Tęczowa Chmura należy raczej do tych spokojnych i mało zauważalnych osobistości. Nie lubi zwracać na siebie szczególnej uwagi. Stroni od jakichkolwiek konfliktów czy tych małych, czy między klanowych. Należy jej na dobrych stosunkach z całym klanem, zwłaszcza z rodziną. A z tymi ostatnimi kotami nie ma łatwo. Część z nich po prostu unika, tak jak wszystkich kotów, o których wie, że po prostu się nie dogada. Niestety, ciężko jest jej zawierać przyjaźnie, lecz gdy już uda jej się z kimś nawiązać bliższą relacje, nie stroni od troskliwości.
W rozmowach jest zrównoważona i elokwentna. Zazwyczaj na jej pysku gości delikatny uśmiech. Ciężko ją wyprowadzić z równowagi, ale dość łatwo rozśmieszyć lub wciągnąć w rozmowę. Jedynym jej problemem jest lekkie zamknięcie w sobie, oraz brak umiejętności przyjmowania komplementów. Jeszcze gorzej idzie jej przyjmowanie i słuchanie flirtu. Przez dzieciństwo pełne wielkich wymagań jej matki i braku wsparcia z jej strony nie potrafi reagować na takie słowa jak np. to że jest ładna lub mądra. Szybko też przywiązuje się do nowych osób, z którymi złapała bliższy kontakt, przez co ryzykuje niekiedy dużym rozczarowaniem od strony drugiej osoby.
W pracy i obowiązkach matki jest bardzo pracowita. Zawsze stara się mieć bliski kontakt z wszystkimi kociętami przebywającymi akurat w kociarni.

Historia
Paź urodziła się w Klanie Gromu, jako córka Dzikiej Róży i Puszczykowego Lotu. Razem z nią na świat przyszło jej rodzeństwo - Zaćmienie, Sokół, Ważka, Mamrot, Pszczoła i Błękitek. Niestety, rodzeństwu nie dane było szczęśliwe dzieciństwo. Gdy otworzyli oczy, ich rodzice nie byli już razem. Dzika Róża zabroniła Puszczykowemu Lotu zbliżać się do jej kociąt. Ciągle utrudniała mu kontakt z dziećmi i rozpuszczała plotki na jego temat wśród innych kotów. W ten sposób miot wojowników podzielił się na koty trzymające stronę matki i ojca. Wyjątkiem była tylko Paź i Ważka, które zrozumiały, że lepiej trzymać się z daleka od obojga rodziców.
W późniejszym czasie znaczna część rodzeństwa Pazi, jak i ona sama, zachorowało na wiele księżyców przez co ich mianowanie na terminatorów znacznie się opóźniło. Tylko Ważkowa Łapa była mianowana na czas. Jakiś czas później Ważkowa Łapa zaginęła. Paź bardzo tęskniła za siostrą, jednak udało jej się pogodzić ze stratą.
W wieku 14 księżyców w końcu Paź, wraz z Mamroczącą Łapą i Pszczelą Łapą zostali w końcu mianowani na terminatorów. Imię kotki zostało zmienione na Tęczową Łapę, co dość się jej podobało, jednak przyjęła to z lekkim zmieszaniem. Jednak jeszcze większym zmieszaniem był wybór jej mistrza. Został nim Rozżarzony Krok - zastępca Klanu Gromu. Przez pierwsze treningi Tęczowa Łapa była dość... przytłoczona obecnością kocura? Z początku stresowała się, że zawiedzie swojego szanowanego przez inne koty mistrza, jednak z czasem wytworzyła się między nimi dość przyjazna relacja. Kotka otworzyła się również na inne koty i starała się bardziej optymistycznie podchodzić do życia.
Krótko potem, na tereny Klanu Gromu powróciła Ważkowa Łapa. Tęczowa Łapa odetchnęła z ulgą, że jej siostra nadal żyła i w dodatku udało jej się znaleźć drogę do domu. Dwa księżyce po rozpoczęciu treningu do zdrowia wrócili też Sokół i Błękitek. Tęczową Łapę bardzo to ucieszyło, zwłaszcza, że Sokół wydawała się być bardzo nakręcona na swój opóźniony trening. Inaczej jednak było z Błękitkiem... Kocur bał się wyjść z kociarni, przez co nie pojawił się na ceremonii, na której wraz z Sokolą Łapą miał być mianowany na terminatora. Tęczową Łapę bardzo to martwiło, dlatego pewnego dnia postanowiła spotkać się z bratem. Niestety, owa rozmowa nie zakończyła się zbyt miło... Jednak coś po niej najwyraźniej zostało w umyśle Błękitka ponieważ przyszedł na kolejną ceremonię... ceremonię mianowania Tęczowej Łapy, Zaćmionej Łapy i Sokolej Łapy na wojowników. Chociaż był to wielki dzień dla Tęczowej Chmury, nie obyło się bez stresu związanego z jej rodzinną sytuacją... Najpierw, na ceremonię nie przyszedł Puszczykowy Lot, potem Sokole Skrzydło dostała swojego pierwszego terminatora, co najwyraźniej bardzo nie spodobało się Zaćmionemu Słońcu, gdyż od razu wyszła z obozu. Tęczowej Chmury to w zasadzie nie dziwiło, chodź sama jeszcze nie chciała terminatora, uważała, że to Zaćmione Słońce powinna dostać terminatora pierwsza. W końcu trenowała dłużej od swoich sióstr i miała większe doświadczenie. Tęczowa Chmura chciała najpierw jakoś załagodzić konflikt, jednak zrezygnowała i po czasie starała się w niego nie mieszać.
W międzyczasie kotka zdobyła swoją pierwszą w życiu przyjaciółkę - Białą Łapę. Spędzały ze sobą dużo czasu i wspierały się nawzajem. Z czasem Tęczowa Chmura zaczęła czuć do szylkretki nietypowe przywiązanie. Ciągle jednak starała się to ignorować i ostatecznie nic z tym nie zrobiła.
Po wielkich zmianach w Klanie Gromu jakimi była rezygnacja Kruczej Gwiazdy ze stanowiska przywódcy i zajęcie owego stanowiska przez Rozżarzony Krok, Tęczowa Chmura dostała swojego pierwszego terminatora - syna poprzedniego przywódcy - Konwaliową Łapę. Teraz za swój cel objęła wyszkolenie swojego pierwszego ucznia.
Nastąpił wtedy ciężki czas w życiu młodej wojowniczki. Najpierw zaginęła Pszczela Łapa, potem Ważkowa Łapa straciła życie przez chorobę, a Biała Łapa zaginęła, być może rozszarpana przez jakiejś zwierzę. Tęczowa Chmura w krótkim czasie straciła wiele bliskich jej kotów, co bardzo dobiło się na jej psychice. Zamknęła się w sobie i próbując zapomnieć o problemach cały czas poświęcała pracy, niekiedy się zaniedbując. W końcu doszło nawet do tego, że podczas treningu uderzyła Konwaliową Łapę, czego szybko zaczęła bardzo żałować. Kilka dni później wylądowała w tej sprawie u Rozżarzonej Gwiazdy. Ostatecznie jednak wszystko skończyło się na tym, że wygadała się mistrzowi, wypuszczając z siebie wszystkie negatywne emocje z ostatnich księżyców.
Powoli wszystko w życiu kotki zaczęło wracać do normalności, co jednak nie trwało długo. W czasie jednego z polowań, wraz z Koźlorogim, niebieska podjęła się ratunku Zaćmionego Słońca, która była blisko śmierci ze szponów puchacza. Tęczowa Chmura odniosła niemniejsze rany niż siostra, ale zatamowała krwawienie złotofutrej i pomogła medyczce, Owczemu Runu, przenieść ją do obozu. Koźlorogi natomiast dobił puchacza. Następne kilka tygodni obie kotki spędziły w lecznicy, a jakiś czas po tym Zaćmione Słońce, z powodu zaginięcia poprzedniego zastępcy - Nasięźrzałowej Nocy, sama została mianowana na prawą łapę przywódcy. Tęczowa Chmura, choć wiedziała, że również miała jakieś szansę na to stanowisko, nie była zazdrosna. Jakiś czas temu bowiem zwierzyła się Rozżarzonej Gwieździe ze swojej chęci przyjęcia rangi klanowej matki. Kotka już jakiś czas wcześniej odkryła, że dobrze dogaduje się z kociętami i spodobało jej się opiekowanie się nimi.
Dlatego więc, gdy tylko dokończyła trening Konwaliowej Łapy, który zyskał miano Konwaliowego Snu, oficjalnie została gromową opiekunką kociąt.
Od tamtego czasu jej życie biegło raczej po spokojnej ścieżce. Z czasem kotka bardzo zbliżyła się do Rozżarzonej Gwiazdy. Pomimo dużej różnicy wieku i łączącej ich kiedyś relacji mistrz-terminator, oboje z czasem zaczęli odczuwać do siebie coś więcej niż zwykłą przyjaźń. Tęczowa Chmura jednak starała się ignorować swoje uczucia, uznając je za bardzo niestosowne. Jak wielkie było jej zdziwienie, gdy w czasie jednego ze spacerów ognistofutry przywódca wyznał jej miłość. Kotka kompletnie nie wiedziała jak na to zareagować. Również pałała pewnym uczuciem do starszego kocura, jednak mówiąc wprost, bała się reakcji reszty klanu na ich związek. Poprosiła więc go o pewien czas na zastanowienie się nad jego propozycją związku. W międzyczasie do Klanu Gromu wróciła Biała Łapa, kotka, a jak się jednak szybko okazało kocur, do którego wiele księżyców temu niebieska matka również pałała romantycznym uczuciem. Biała Łapa zmienił imię na Barwną Łapę i wrócił do klanu, jednak szybko się okazało, że ich więź nie przetrwała długiego czasu rozłąki. Zdawało się, że ich relacja uległa nawet pogorszeniu, gdy okazało się, że Barwna Łapa spodziewa się kociąt. Kocur był zdecydowanie niechętny do ich urodzenia, co było powodem ich sprzeczki. Nieco się wtedy od siebie odsunęli, jednak Tęczowa Chmura wiedziała, że musi zająć się swoimi sprawami. W końcu Rozżarzona Gwiazda nadal czekał na jej odpowiedź w sprawię ich relacji. Pomimo iż na horyzoncie pojawiła się mała turbulencja w postaci związku jej matki - Dzikiej Róży i siostry przywódcy - Roztrzaskanej Tafli, Tęczowa Chmura była zdecydowana co do swojej odpowiedzi. Kochała go i już wkrótce zostali oficjalnie parą.
Od tego czasu życie kotki toczyło się bardzo spokojnie. W międzyczasie Dzika Róża i Roztrzaskana Tafla zaadoptowały gromadkę znajdek, które Tęczowa Chmura szybko zaakceptowała jako swoje rodzeństwo. Czas mijał, a zarówno Tęczowa Chmura jak i Rozżarzona Gwiazda nie młodnieli. Być może dlatego podczas jednego z ich spotkań, pod rozgwieżdżonym niebem kocur zaproponował, by w końcu założyli rodzinę. Niebieskofutra matka nie musiała się nad tym długo zastanawiać. Kochała go, chciała z nim założyć rodzinę no i wiedziała że... no cóż, kocur się starzeje i niedługo może być dla niego za późno na kocięta. Oboje zdecydowali jednak by jeszcze chwilę z tym poczekać. Chcieli zaplanować swój miot na najdogodniejszą porę roku. Minęło więc kilka księżyców, nim zaczęli się starać o poczęcie potomstwa. Gdy jednak już zaczęli nie zajęło im to długo. Tęczowa Chmura szybko odkryła, że spodziewa się pierwszego miotu.
Tak więc 3 księżyce później na świat przyszli Wilk, Sroka, Jeż i Dzięcioł. A już 6 księżyców później zostali mianowani na terminatorów.

Statystyki [ poziom 5 ]
Siła - 26
Zręczność - 26
Szybkość - 25
Odporność - 27

HP - 140
Wytrzymałość - 140

Cechy
[ + ] Cichy krok
[ + ] Psi węch

Umiejętności
Skradanie się - poziom 2
Tropienie - poziom 2
Wspinaczka - poziom 1

Starlight