A Kukurydz dzisiaj wyjątkowo był w obozie. Nie zdarzało się to zbyt często, ale jak widać były wyjątki. Postanowił dzisiaj usiąść wyżej niż każdy inny. Uwalił się na gałęzi blisko legowiska przywódcy. Wbił w korę pazury tylnych łap i obiął gałąź ogonem. Nie mógł się także powstrzymać i zrzucił stąd gniazdo jakiegoś ptaka. Chyba były tam jakieś jaja, ale ups. Niesamowicie go jego działania rozbawiły. Zadrżał wąsami i pochylił się, żeby zobaczyć swoje dzieło na ziemi.

//Jeżyna wygasło płakówa

Tęczowa Łapa nieczęsto zbliżała się do legowiska przywódcy. Jednak tego dnia przyszło jej do głowy, że jeszcze nigdy nie widziała obozu z wysoka. Rozejrzała się na około, by mieć pewność, że nikt nie będzie widział jej zmagań, podczas wspinaczki i już po kilku chwilach znalazła się na jednej z gałęzi, otoczona kolorowymi liśćmi.

//Błękitek!

Kociak przechodził przez obóz kiedy nagle usłyszał szelest z góry, szelest dobiegał z jednego z drzew i był strasznie regularny. Kiedy Błękitek spojrzał na drzewo pomiędzy liśćmi zauważył swoją siostrę, Tęczową Łapę, siedziała ona na jednej z gałęzi i była strasznie niewidoczna. Kocurek postanowił podejść do drzewa lecz najpierw zaczął rozglądać się na lewo i prawo, kiedy spostrzegł że nikt nie zwraca na niego uwagi podszedł niepewnie do drzewa i spojrzał na gałąź na której siedziała uczennica.
- Hej! Tęczowa Łapo!
zawołał lecz nie zbyt głośno, nie chciał aby kto ktokolwiek zwrócił uwagę na kociaka
- Co ty tam robisz?
zapytał zaciekawiony patrząc w górę

Kotka spojrzała w dół, gdy usłyszała nieco znajomy głos. Jej żółte oczy zwróciły się ku złotemu kocurowi stojącemu pod drzewem. To przecież był jeden z jej barci - Błękitek! Nie pamiętała, kiedy ostatnio go widziała, nie pojawił się ostatnio na ceremonii mianowania na terminatora. Ciekawe czemu? Z tego co wiedziała to był już zdrowy, a na ceremonii nie opuszcza się od tak?
- Cześć, chciałam sobaczyć jak wygląda obóz z góry - odparła, nieco zawstydzona. Pomimo iż wiele razy starała się okazywać spokój i wychodzić na odpowiedzialną, sama czasem przyłapywała się na tym, że jest trochę... dziecinna? Ugh, dobrze, że Dzika Róża jej teraz nie widziała...
- Chcesz to wejdź tu do mnie - miauknęła, siadając na gałęzi nieco wygodniej.

Kociak od razu wskoczył na drzewo z lekkim trudem, nie miał jeszcze żadnego treningu ani nie miał imienia terminatora. Kiedy wskoczył na gałąź na której siedziała jego siostra Błękitek usiadł obok niej
- Ale tu ładnie
mruknął patrząc na obóz z góry, mógł dostrzec wszystkie koty które poruszały się po obozie oraz co robiły, gdzie szły i z kim szły. Niedoszły terminator wpatrywał się z ciekawością na koty chodzące po obozie kiedy nagle wtrącił
- Nic nam się nie stanie na tej gałęzi, prawda?
zapytał siostrę trochę zaniepokojony że dwójka kotów siedzi na gałęzi bez żadnej opieki, w przypadku Błękitka nawet bez żadnej wiedzy na temat wspinania się oraz utrzymywania na gałęziach

- Spokojnie, ta gałąź jest stabilna - zapewniła. Już chciała rozpocząć rozmowę z kocurkiem, kiedy nagle doznała olśnienia. Serce jej się prawie zatrzymało. Ona tu sobie siedzi, podczas gdy musi jeszcze pomóc w czyszczeniu legowiska starszyzny.
- Strasznie cię przepraszam, Błękitku, muszę już iść. Przypomniało mi się, że muszę pomóc w czyszczeniu legowiska starszyzny - powiedziała szybko i zeskoczyła z gałęzi. - Mam nadzieję, że niedługo znów będziemy mogli porozmawiać!
Po tych słowach pobiegła w stronę legowiska starszych.

[zt]

Kopeć wiedziała, że dzień jej ceremonii zbliża się małymi kroczkami, ale nie chciała leżeć plackiem na ziemi i oczekiwać aż sam przyjdzie. Chciała coś robić. Musiała coś robić! Łapki ją same poganiały "No rusz się, idziemy". To też podążała ich rozkazami, którym się nie stawiała. Zaczepiła oczywiście grupę terminatorów, od których dostała parę gałązek, aby zaniosła je do cudzego posłania. W zasadzie, dostała je dlatego, bo terminatorzy nie wiedzieli co mogli by innego z nią zrobić. Ma, niech się nacieszy! To też z nimi w mordce podreptała na środek obozu rozglądając się nad potencjalnym klientem, który przyjmie gałązki Kopeć. Ale, co innego zwróciło uwagę pointki. Gałąź. Z gałązkami w mordce, zaintrygowana, zbliżyła się do drzewa z wystającymi gałęziami. Nie była na tyle duża, by do nich dosięgnąć, ale spróbować nie zaszkodzi! Położyła patyczki obok i sama podjęła próbę wskoczenia na gałąź, co skończyło się tym, że nawet nie była w połowie by dosięgnąć.

// Batalion