Spiczasta Skała

Przy wejściu do Niedźwiedziej Jamy wyrasta dodatkowy “ząb”, który ozdabia wnętrze legowiska przywódcy od środka. Jest to stosunkowo wysoka i ostro zakończona skała wystająca pionowo z ziemi. Co ciekawe, od góry schodzi ze sklepienia jaskini podobna skała, która niemal styka się z tym na dole, jednak pozostawiona jest pomiędzy nimi odległość kociej łapy. Często można zaobserwować, jak woda powoli wpływa po stalaktycie i skapuje na skałę niżej, kontynuując swoją podróż w kierunku podłoża.

Nie mówił o tym głośno, ale było mu trochę głupio z tym, jak praktycznie zignorował śmierć Golcowej Gwiazdy - jej pogrzeb, a później zmiana przywódcy. Odczuwał dyskomfort, jak o tym myślał. Jako mały kociak nawet nie myślał o tym, że ktoś mógłby ją kiedyś zastąpić. A jednak zniknęła, tak nagle, a on nawet nie poświęcił jej więcej uwagi, jakby była zupełnie obcym kotem. To trochę straszne; uważać coś za stały element swojego życia, a kiedy to znika... nie zrobić nic więcej, poza poświęceniem temu własnych myśli.
Ale właściwie jej nie znał. Nie rozmawiał z nią, widział ją jedynie w oddali. Czuł jej brak, czuł ten dziwny dyskomfort, ale nic poza tym. Nawet żal nie był taki, jak być może powinien.
Nieświadomie zatrzymał się przed wejściem do Niedźwiedziej Jamy. Jego spojrzenie wbiło się w jej wnętrze, gdy próbował poukładać własne odczucia i myśli. Nie chciał być złym kotem. I bardzo starał się przekonywać, że jego odczucia nie sprawiały, że taki się stawał.

/szałwia

Wychodziłam akurat na spacer. Byłam po patrolu łowieckim, chciałam chwilę odpocząć, to zrobiłam i chciałam teraz się po prostu przejść. Kiedy jednak zwróciłam swoje łapy w stronę wyjścia z Niedźwiedziej Jamy zauważyłam małą posturę kota, a też poczułam, że był to syn Leśnego Szeptu.
— Oh, Pchla Łapo. Dzień dobry — przywitałam się z nim, podchodząc do kocurka. Posłałam delikatny uśmiech terminatorowi i... no dalej stałam przed nim.
— Wszystko w porządku? — zapytałam.

_________________

ビターチョコデコレーション
皆が望む理想に憧れて
ビターチョコデコレーション
個性や情は全部焼き払い
ビターチョコデコレーション
欲やエゴは殺して土に埋め
ビターチョコデコレーション
僕は大人にやっとなったよママ

Niemalże podskoczył i pisnął, gdy z ciemności wnętrza jamy wyłoniła się Szałwiowa Gwiazda we własnej osobie. Oj. W pierwszym odruchu chciał uciekać czym prędzej, ale to chyba byłoby bardzo podejrzane, nawet jeśli nie robił nic szczególnego. Wlepił spłoszone spojrzenie w przywódczynię.
— Uch, no ja, ten, no, hehe — wyrzucił z siebie chaotycznie i mało brakowało, by zaczął machać łapami na wszystkie strony, próbując wybrnąć z tej - z jego perspektywy - niekomfortowej sytuacji. No, Pchla Łapo, to wcale nie wygląda jeszcze bardziej podejrzanie, niż ucieczka. Wypuścił gwałtownie powietrze z płuc. — Tak sobie... patrzę — palnął wreszcie, chyba na dobre się pogrążając. A przecież nawet nie robił nic podejrzanego!

Podniosłam delikatnie brew ku górze, patrząc na spłoszonego terminatora. Na moim pyszczku pojawił się jednak słaby uśmiech, aby Pchla Łapa nie bał się własnego przywódcy!
— Na pewno? W porządku — mruknęłam, wzruszając delikatnie barkami. Pchla Łapa nie robił nic takiego, stojąc po prostu przed Niedźwiedzią Jamą. Może go zainteresowało legowisko przywódcy. No właśnie, hm...
— Chodź, wejdziemy do środka. Rozglądniesz się — zaprosiłam kocurka z szerszym uśmiechem po czym ruszyłam w głąb legowiska przywódcy.

_________________

ビターチョコデコレーション
皆が望む理想に憧れて
ビターチョコデコレーション
個性や情は全部焼き払い
ビターチョコデコレーション
欲やエゴは殺して土に埋め
ビターチョコデコレーション
僕は大人にやっとなったよママ

Szczęśliwie Szałwiowa Gwiazda chyba nie uznała jego zachowania za podejrzane (a jeśli tak, to bardzo skrzętnie to ukryła), więc odetchnął z ulgą. Zamiast tego wybałuszył oczy na propozycję kotki, jakby zupełnie niedowierzał własnym uszom.
— ...mogę? — wyrzucił z siebie, ale przywódczyni go ubiegła, ruszając w głąb swojej miejscówki. Zamrugał kilkukrotnie, po czym wystrzelił za nią, by nie zostawać w tyle. Wielkimi ślepiami rozglądał się po wnętrzu, zaskoczony jego wielkością. — Ale dużo miejsca — skomentował, w duchu trochę zazdroszcząc takiej przestrzeni. W tym wszystkim zupełnie zapomniał o swoich wcześniejszych przemyśleniach, ale te postanowiły do niego powrócić ze zdwojoną siłą. Zacisnął wargi w wąską linię, wahając się, nim wreszcie przystanął... i nie powiedział nic.

— No jasne. Koty i tak wchodzą czasami do Niedźwiedziej Jamy jak szukają przywódcy i mają do niego jakąś sprawę — wzruszyłam barkami. Bo taka była prawda. Owszem, to było legowisko przywódcy, ale też miejsce, gdzie taki kot mógł przyjść, jeśli mnie szukał. Nie gryzłam za to, że ktoś w ogóle śmiałby nadepnąć na kamyczek zaczynający Niedźwiedzią Jamę.
Skinęłam delikatnie głową na słowa Pchlej Łapy. Owszem, było tu dużo miejsca. Zaprowadziłam Pchlą Łapę prosto w serce legowiska przywódcy i tam usiadłam. Chciałam zapytać kocurka jak się czuł podczas treningu i jak mu się podobało trenowanie pod okiem Orzechowego Cienia. Owinęłam delikatnie ogon wokół swoich łap, a później spojrzałam na Pchłę. Stał trochę dalej. Uh...
— Czy na pewno wszystko w porządku, Pchla Łapo?

_________________

ビターチョコデコレーション
皆が望む理想に憧れて
ビターチョコデコレーション
個性や情は全部焼き払い
ビターチョコデコレーション
欲やエゴは殺して土に埋め
ビターチョコデコレーション
僕は大人にやっとなったよママ

Starlight