— Miło poznać — skinąłem słabo łbem, po czym przysiadłem się obok, owijając łapy wokół swoich łap. Było zimno. Ale chociaż miałem jakieś towarzystwo, eh?
— Ma... Golcowej Gwieździe też nie za bardzo się chciało dzisiaj ruszyć. Jednak owszem, nie działo się za wiele. Ale czasami to chyba dobrze, nie? — skarciłem się w głowie, chcąc z przyzwyczajenia nazwać Golec moją matką. Nie byłem pewien, czy by przywódczyni tego chciała. No i też nie było to potrzebne. Drgnąłem wibrysami.
— Chyba wolę tak, jakby się miało stać coś złego — dodałem, z delikatnym obrzydzeniem przypominając sobie jak matka wróciła do obozu z patrolem rannych kocic do obozu, bo biły się ze szczurami. Na szczęście zostały już wybite, chociaż tyle dobrego.
Słuchałem dokładnie tego, co mówili później przywódcy.
— Ale u was natomiast dużo. Nadrobiliście za nudy w Klanie Wichru. Gratuluję mianowania — odparłem spokojnym głosem, spoglądając na kotkę z przymrużonymi oczami.
Zaraz jednak przywódczyni Wichru zwołała do siebie swój Klan, dlatego grzecznie pożegnałem się z Łosim Rykiem, życzyłem jej powodzenia w życiu wojownika, i odbiegłem do swoich, aby później wrócić do obozu.

[zt]

Na słowa Motylego Blasku zmrużyłem oczy i spojrzałem na Poranną Zorzę. Delikatnie drgnąłem barkami, było mi to obojętne, ile Klan Gromu dostanie ziół. Nie były nam aż tak potrzebne.
— Po połowie pasuje? — mruknąłem do młodszej medyczki. Jeśli jednak medyczka Rzeki miała jakąś inną propozycję od razu na nią przystałem. Zioła nie były teraz dla nas ważne.
— Masz już kogoś na oku? — zapytałem młodego medyka, spoglądając na niego spod przymrużonych oczu. Wybranie sobie terminatora w młodym wieku, w jakim był Motyli Blask, było mądrym posunięciem. Będzie mógł tyle powtarzać materiału, ile będzie chciał.
No chyba, że będzie chciał pozbyć się swojej rangi, tak samo, jak zrobiła to Pliszkowy Dziób.

Jak dobrze. Do dziesięciu uncji miodunki i mięty i do dwudziestu mysiej żółci. Motyl dosłownie spadł (a raczej przyleciał) ze Srebrnej Skórki, bo stan mięty w jej składziku był tragiczny.
- Chciałabym wybrać z obecnego miotu. Mam parę kotów na oku, które mogą się sprawdzić jako medycy, myślę, że wybiorę albo jednego, albo dwójkę. Oczywiście nie chciałabym, żeby ze sobą rywalizowali, ale żeby się nauczyli współpracować ze sobą - odpowiedziała najmłodszemu z medyków. Taki był jej plan. Wyszkolić taką dwójkę, by wzajemnie się uzupełniali, zarówno w pracy, jak i charakterami. A wybranie kotów ze wspólnego miotu mogło być strzałem w dziesiątkę.
- Jasne - odpowiedziała Lodowemu Potokowi. Jak dobrze. Mysia żółć może nie była im aż tak potrzebna, ale zawsze lepiej mieć jej trochę w nadmiarze niż w niedomiarze. Widziała, że Klan Rzeki się zbiera, dlatego również się podniosła. Chciała jeszcze posłuchać odpowiedzi Motyla na temat swojego terminatora, co było dla niej ciekawe. Cóż, był młody, miał również dużo czasu na namyślenie się i odpowiedni wybór. Pozwoliła mu odpowiedzieć na pytanie Loda, również z zainteresowaniem słuchając kocura. Być może jego zdanie pozwoli spojrzeć jej na nowo na tę kwestię?
- Spotkajmy się w trakcie najbliższego księżyca na granicy. Jeśli masz w głowie konkretny termin, to dostosuję się do niego - powiedziała do Motyla, po czym pożegnała się ze wszystkimi w gronie i ruszyła razem z klanem, trzymając się przy końcu.


Zt??